tag:blogger.com,1999:blog-8931612601695606772024-03-18T20:51:50.320-07:00COP LeepsychologieBlog behorend bij thema Leerpsychologie van de Master Leren en InnoverenKarin Wintershttp://www.blogger.com/profile/03516967649689381017noreply@blogger.comBlogger25125tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-13878684785842255292014-03-16T14:05:00.000-07:002014-03-16T14:11:37.627-07:00Als ik nou de inleiding maar samenvatting genoemd had: reflectie<span id="docs-internal-guid-32ab2bdb-ccb1-71d3-9a47-8ff07aeed29a"></span><br />
<h2>
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTSSvoQMOUlTq0oVvQsOjI6i8Kt7Iimz6Wp5YVj0BjqoSD67Sh6Zlfb-QrFAZNzpQPMEGhyphenhyphenG6fE1oCzWtV9AeZ5BRqmxzw2wEn-bh84KXAlqoP5XcAW_wVWnAjN0j7-RfLVFLKZjic6IU/s1600/worstelen.jpg" imageanchor="1" style="font-size: medium; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTSSvoQMOUlTq0oVvQsOjI6i8Kt7Iimz6Wp5YVj0BjqoSD67Sh6Zlfb-QrFAZNzpQPMEGhyphenhyphenG6fE1oCzWtV9AeZ5BRqmxzw2wEn-bh84KXAlqoP5XcAW_wVWnAjN0j7-RfLVFLKZjic6IU/s1600/worstelen.jpg" height="151" width="200" /></a></div>
<span style="font-size: small;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">
Een rare titel maar dat is wat me de afgelopen dagen bezig hield. Die rare maximale woordtelling, waarbij ik pas later geschrokken bedacht...verdorie inleiding en samenvatting zijn voor mij wel maar voor hen niet hetzelfde.</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Helaas daarmee de de max. 4000 woorden overschreden. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wat mij betreft hadden het er 5000 mogen zijn, wilde nog zoveel schrijven.</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Maar ja, wat doe je dan de beoordelaars aan.
</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Natuurlijk word je daar niet op afgekeurd, dacht ik dan vlak voor het in slaap vallen.</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br /></span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Afgelopen vrijdag vond het studium Leerpsychologie plaats, waarin we konden delen wat ons bewoog wat we geleerd hadden en waar onze vragen nog lagen.</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">De paper op donderdagavond in de digibox ingeleverd en twee keer geprint. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Weet je dat ik zelfs bang was om een botsing te krijgen op weg naar school.</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Maar...een diepe tevreden zucht, ik ben er blij mee en tevreden over, dat is wat voor mij telt en de marteling die eraan vooraf ging neem ik voor lief.</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Voor de sfeerproeverij van een aankomend studente gaf het studium de doorslag….ik ga starten zei ze tegen mij. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Bij mij thuis gaf het nog de nodige discussies, mijn keukentafellief was erbij (zonder dat de meeste van mijn studiegenoten dat wisten)....hij was niet onder de indruk.</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Na het lezen van <a href="http://didactict.nl/studium/" target="_blank">zijn blogpost</a> </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> dacht ik….nou zo erg was het toch allemaal niet?<br class="kix-line-break" /><br class="kix-line-break" />Bert en ik deden het best goed, maar ja daar was hij natuurlijk niet bij. <br class="kix-line-break" />Hij kon mijn paper, vragen en opvattingen wel dromen. Zolang ik thuis moest uitleggen wat ik bedoelde, was de paper niet in orde...want een van de eisen was...je collega's moeten het kunnen lezen, daar schaar ik mijn keukentafellief ook onder.<br class="kix-line-break" />Het ingeleverde document kan ik nu zonder schroom laten lezen aan de leraren bij mijn opdrachtgever…(na beoordeling).<br class="kix-line-break" /><br class="kix-line-break" />Nog even reflecteren op het proces, de samenwerking en het vervolg.<br class="kix-line-break" />Natuurlijk moet er ook iets van het hele proces in mijn portfolio komen, maar daar is eigenlijk geen ruimte voor zoiets als "gevoelsmatig na breien" van het proces. <br class="kix-line-break" />De beoordelaar heeft daar geen boodschap aan...het groeiproces is van belang!<br class="kix-line-break" />Waar laat ik dan mijn worstelingen, mijn onstilbare honger naar meer kennis, mijn plannen en mijn nu alweer nieuwe ideeën?<br class="kix-line-break" />Is dit niet wat de master Leren en Innoveren moet losmaken?<br class="kix-line-break" /><br class="kix-line-break" />Daarnaast...nog even terug op mijn keukentafellief en de discussie...wat is er innoverend en innovatief aan de inhoud en het literatuur onderzoek van de paper?<br class="kix-line-break" />Voor mij is dat de verbinding van de echte wereld van nu, door verwijzingen naar Daniel Pink's Drive en Vitamines van Groei, een boek dat net uit is en mijn heel veel geleerd heeft over een andere manier van kijken naar opvoeden en stimuleren van kinderen.<br class="kix-line-break" /><br class="kix-line-break" />Op naar weer een paar weken akkeren in het portfolio, waar ik toch buiten de lijntjes ga kleuren waar het de eisen betreft. <br class="kix-line-break" />Je kunt als innovator geen genoegen nemen met een PDF inleveren, het verrijken van een portfolio met digitale bronnen en bewijzen, gaat door mij beargumenteerd en wel, mij de volgende trede laten bereiken.<br class="kix-line-break" /><br class="kix-line-break" />Na de reflectie van mijn mede blogger, Martin Hordijk, gaat dit weblog even de koelkast in, een COP (Community of Practice) werkt alleen wanneer intrinsiek gemotiveerden ook werkelijk samen leren door te publiceren in een open weblog.<br class="kix-line-break" />Kenniscreatie vindt altijd en overal plaats!! <br class="kix-line-break" />Ik heb genoten, geworsteld en geleerd...en ik dank met name Martin voor het delen van ons bloed zweet en tranen proces.</span></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 15px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br class="kix-line-break" /></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 15px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br class="kix-line-break" /></span></h2>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.15; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 15px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br class="kix-line-break" /></span></div>
Karin Wintershttp://www.blogger.com/profile/03516967649689381017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-60338220031705986872014-03-09T09:56:00.002-07:002014-03-09T09:57:27.164-07:00Drive, de docent aan het roer van zijn professionalisering<div style="text-align: center;">
<span style="color: #444444;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS3WtHOY6WvF3s1LXxH3QasC8pIL6-LSLm06OeEsqNnyZoYREeak0NO9CU-yGAIY2nc6lhUjbjfvuHmPhrHRUzwME4K1iT_ThqsuSYEvoZSr1fSebc3IS8xN9EcQx6pJhkT2lAh5PRtrM/s1600/rijden.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS3WtHOY6WvF3s1LXxH3QasC8pIL6-LSLm06OeEsqNnyZoYREeak0NO9CU-yGAIY2nc6lhUjbjfvuHmPhrHRUzwME4K1iT_ThqsuSYEvoZSr1fSebc3IS8xN9EcQx6pJhkT2lAh5PRtrM/s1600/rijden.jpg" /></a></span></div>
<br />
<span style="color: #444444;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Conceptversie 1.0 staat in de gedeelde map, ik moet even afstand nemen, want een kleine verfijning en kromme zinverwijdering moet nog plaatsvinden.</span></span><br />
<span style="color: #444444;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">
De reflectie die ik hier neerpen, is niet de formele reflectie in de paper maar mijn persoonlijke reflectie
</span></span><span style="color: #444444;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Een vraag stellen, roep nog meer vragen op. Daar kwam ik achter tijdens het schrijven van mijn paper in het thema Leepsychologie.</span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wat is er verschrikkelijk veel te lezen over Motivatie, zelfs als ik me beperk tot de zelfdeterminatie theorie. Bij lange na ben ik niet uitgelezen en uitgevraagd.</span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">In eerste instantie hikte ik ook nog eens op tegen het maximale woordaantal van 4000 woorden, nu denk ik….mag ik er nog 1000 bij?</span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Ik heb het gevoel dat er nu heel veel half affe dingen in staan en had zo graag de verbinding tussen Planned Behaviour, Informeel leren van volwassenen en Kennisnetwerken veel steviger gelegd.
</span></span><span style="color: #444444;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Ga ik nog puzzelen over het niet voldoen aan de eis van 8 bronnen uit de verplichte literatuurlijst? </span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Het zijn er 7 en nog met kunst en vliegwerk. Ik kan wel beargumenteren waarom ze er niet inzitten trouwens.</span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Is het feit dat Marc Coenders in onze studiedag aanwezig was en ik vervolgens een bron uit zijn publicaties toevoeg ook voldoende?
</span></span><span style="color: #444444;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Allemaal vragen en onzekerheden.
</span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Mijn hoofdmotivatie tijdens het schrijven was echter wel de achterliggende gedachte: het moet een leesbaar stuk zijn dat door jouw collega's gelezen kan worden. </span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Mijn collega's bij KPN ga ik het natuurlijk laten lezen, maar ik vrees dat dat een vervanmijnbedshow is. </span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wel is het interessant om de paper aan een aantal leraren van SKBO te laten lezen. Ik heb getracht vanuit de positieve insteek te schrijven en mijn persoonlijke gevoelens achterwege te laten. Of dat gelukt is kan ik niet beloven.</span></span><br />
<span style="color: #444444;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">
<b>Conclusie:
</b></span><span style="font-family: Arial; line-height: 1.15; white-space: pre-wrap;">De keuze om te kijken naar motivatie en motivatie strategieën was een heel bewuste keuze. </span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Gedurende de afgelopen periode van verzamelen, lezen en schrijven ben ik erachter gekomen dat met name de combinatie van de autonome lerende en werkende interessant is.</span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Het ondersteunen faciliteren van het proces om de ICT bekwaamheid van leraren bij SKBO te vergroten is door de opgedane kennis een nog mooiere uitdaging geworden. Vooral mijn eigen hoofdzakelijk intrinsieke motivatie blijft daarbij van groot belang.</span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">De veelheid aan bronnen en onderzoeken maakt dat deze publicatie een zeer onvolledig beeld geeft van de onderzoeks- en onderwijsbronnen die betrekking hebben op motivatie.</span></span><span style="color: #444444;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">
</span></span><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.15; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<b style="color: #444444; font-family: Arial; white-space: pre-wrap;"><br /></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.15; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<b style="color: #444444; font-family: Arial; white-space: pre-wrap;">Een vraag aan jou....de lezer.</b></div>
<span style="color: #444444; font-family: Arial; white-space: pre-wrap;">Is het mogelijk dat extrinsieke motivatie van leerkrachten (belonen en beleidsmatige afspraken) evolueert naar intrinsieke motivatie (autonomie, relaties en verhogen competentie)?</span><br />
<span id="docs-internal-guid-4353e9df-a7c0-7e78-71da-ab9a126145c8"><span style="font-family: Arial; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #444444;">Er is met name geput uit de bronnen van Deci&Ryan, Pink en Vansteenkiste.</span></span></span><span style="font-family: Arial; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #444444;">De motivatie betreft het vergroten van ICT bekwaamheid in het zelfgestuurd leren van een leraar.</span></span><span style="font-family: Arial; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #444444;">De onderliggende theorie is de zelfdeterminatie theorie.</span></span><br />
<br />
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.15; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<span style="color: #444444;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-size: 15px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span></span></div>
<br />
<span style="font-family: Arial; font-size: 15px; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span>Karin Wintershttp://www.blogger.com/profile/03516967649689381017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-4966821023246768992014-03-08T22:52:00.001-08:002014-03-11T01:06:02.231-07:00Overpeinzingen voor een reflectie…<a href="http://lh4.ggpht.com/-Nn1P2Qtq8Ns/UxwPjqcx16I/AAAAAAAABEc/miJM-lxAtVQ/s1600-h/Darwin-I-think%25255B1%25255D%25255B3%25255D.jpg"><img alt="Darwin-I-think[1]" border="0" src="http://lh6.ggpht.com/-FRvYIwIRx34/UxwPkXcw-LI/AAAAAAAABEk/ahyrMelApkU/Darwin-I-think%25255B1%25255D_thumb%25255B1%25255D.jpg?imgmax=800" height="316" style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; display: inline;" title="Darwin-I-think[1]" width="504" /></a> <br />
Dit zijn mijn overpeinzingen voor mijn reflectie op mijn eigen paper (zie daarvoor mijn blogpost <a href="http://cop-mli.blogspot.nl/2014/03/concept-het-buitenland-op-zn-informeel.html" target="_blank">Het buitenland op zijn informeel</a>). <br />
<h1>
<strong>Werktheorie</strong></h1>
Voordat ik aan de slag ging met het schrijven was mijn werktheorie: <br />
<ul>
<li>studenten in het buitenland worden aan hun lot overgelaten</li>
<li>uitgaande van de door de opleiding beschreven sociaal constructivistische vise op leren is dat wel lastig</li>
<li>er moet dus meer sociaal worden geleerd: de participatiemetafoor (Sfard) </li>
</ul>
Natuurlijk zit er wel veel waarde in zo'n buitenlandstage, dat snapt iedereen, maar nu leren ze bijna in hun eentje, daar moeten ze toch anderen bij kunnen benutten (medestudenten en docenten)? Dat is ook logisch als je leren benadert vanuit de participatiemetafoor, maar dat gebeurt zeker in het buitenland onvoldoende niet… Ik wilde in mijn paper onderzoeken hoe de participatie kon worden bevorderen.<br />
Ik kwam uit bij de sociale leergemeenschappen, bijvoorbeeld de door de HAN geïntorduceerde PLG’s, of de CoP van Lave en Wenger. Maar Ik wilde in mijn uitwerking vooral het proces benadrukken en niet de vorm. Daarom heb ik gekozen voor het uitwerken van netwerkleren (informeel leren). <br />
<h1>
Netwerkleren</h1>
De centrale vraag in mijn paper was: wat is de betekenis van informeel leren voor stagelopen (opdoen en verwerken van ervaringen) in het buitenland? <br />
Netwerkleren wordt steeds meer gezien wordt als een heel belangrijke vorm van leren (De Laat spreekt over 60-80% van de professionalisering bij docenten). Netwerkleren is een informele manier van leren. Informeel leren past natuurlijk goed bij de doelgroep van de student in het buitenland. Je netwerken en relaties benutten om de ervaringen op een rijtje te zetten en nieuwe kennis op te doen. Eraut plaatst non-formeel leren tegenover het formele leren. Hij legt daarmee (net als een aantal andere auteurs, te beginnen met Illich, maar ook Wenger, Bereiter, Bransford) nadruk op een soort controverse in het schoolse leren. Wat is de rol van scholen? Het formele leren is te eenzijdig. Ik zie onderbouwd worden dat veel ruimte is voor informeel leren. De door de school gedefinieerde eindtermen en het curriculum moeten misschien niet de leeropbrengst bepalen…? Ze zouden ondersteunend moeten zijn voor het primaire leren. Het primaire leren vindt plaats, altijd en overal: temidden van de sociale relaties, in de praktijk, in het buitenland, in je hoofd, in het netwerk… <br />
Als 'nauwverwanten' heb ik de leergemeenschappen belicht, waarbij ik eerst het gedachtegoed van Wenger (Community of Practice) heb gebruikt. Het geeft het leren als participeren mooi weer. Hoewel ik enerzijds zeer sterk het gevoel heb dat dit hét antwoord is op mijn aanvankelijke werktheorie: het ontbreken van de participatiemetafoor in het leren. Voelde ik ook aan dat er nog iets ontbrak.<br />
In mijn zoektocht (voordat ik op het netwerkleren uitkwam) was ik erg begeistert geraakt door de ideeën van Paavola, Lipponen en Hakarainen, die drie innovatieve kennisgemeenschappen beschrijven. Langzaam vallen stukjes nu voor mij inelkaar. Ik ga dit beschrijven als tweede nauwe verwant.<br />
<h1>
Kenniscreatie?</h1>
Feitelijk baseert het netwerkdenken zich vooral op twee metaforen: de acquisitie-metafoor (leren is kennisverwerven, iets wat in je hoofd gebeurt) én de participatie-metafoor (leren is participeren, kennis is gesitueerd). Maar wat is de waarde van het ‘Wereld 3 – denken’ uit Bereiter zijn theorie? Paavola, Lipponen en Hakkarainen stellen een derde metafoor voor, die van de kenniscreatie. <br />
In hun benadering (onderzoek) vergelijken ze drie modellen en drie manieren van kijken naar kennisgemeenschappen. De modellen zijn erg anders, maar delen ook hun basis, namelijk het integreren van drie metaforen, daar we wij in het onderwijs vooral gericht zijn op de acquisitie en (in mijn visie slechts gedeeltelijk) de participatiemetafoor. De derde metafoor is die van de kenniscreatie.<br />
Ik merk nu in mijn eigen leren, en het discussiëren met anderen, hoe belangrijk het is om het ‘Wereld 3 – denken’ (Popper) toe te passen. Ik probeer me voor te stellen wat het betekent voor een buitenland-student die ervaringen op methodisch en relationeel vlak probeert te duiden. Hoe zou het zijn om gestimuleerd te worden om met anderen (andere buitenlandstudenten, docenten, familie, …) elkaars concepten, ervaringen, vragen, onzekerheden, probeersels en voorlopige betekenissen te delen. Om uitgaande van persoonlijke of gedeelde vragen proberen nieuwe antwoorden en modellen te creëren. <br />
Scholen (het formele leren) moeten mijns inziens studenten gaan leren om 'los gelaten te worden'. Om niet langer de eigen kennisbase en het curriculum (leerroutes en studiecontracten) als onwrikbaar voorop te stellen, maar veel meer ruimte te laten voor de processen zoals Paavola, Lipponen en Hakkarainen die zien in hun vergelijking.<br />
<h1>
Ruimte voor een nieuwe visie?</h1>
Maar kunnen scholen wel leven met de onzekerheid? Dat het nog niet zeker is wat studenten gaan leren? Verantwoording naar management en overheid over de kwaliteit en het afstudeerniveau staan onzekerheid niet toe en zorgt ervoor dat we inzetten op meer structuur, meer borgen en meer afrekenen op het behalen van de eindkwalificaties. Daartoe bouwen we ons curriculum dicht en is er voor studenten nauwelijks echte flexibiliteit.<br />
Dat maakt dat scholen hun studenten misschien wel onbedoeld leren dat opvattingen en een knowledge base onwrikbaar zijn, dat leren vast staat. Dat is de kern van de acquisitie metafoor en de Folk theory the mind-as-container waar Bereiter naar refereert. Dit is mijn inziens niet het juiste uitgangspunt in een zorgwereld vol transities en onzekerheden.<br />
<div>
Netwerkleren als aanvulling op onze huidige visie betekent nieuwe perspectieven toevoegen aan je eigen kijk op de wereld. Het 'drie metaforen denken' is mijns inziens de ontbrekende schakel in een nieuwe visie.<br />
<div>
<h1>
Conclusie?</h1>
Een student in het buitenland mist denk ik de structuur en de omgeving van het formele leren, waarin alles duidelijk was. Zonder de school die alles weet en je leerpad voor je uitstippelde (de zekerheid van het formele lesaanbod).<br />
Mijns inziens moeten we toe naar een attitude waarin we onze ideeën en concepten met elkaar delen en vermenigvuldigen, waarin we elkaar en onszelf bevragen en betwijfelen.<br />
Om in de praktijk informeel te mogen leren (netwerkleren) moeten studenten over de vaardigheden van het netwerken beschikken. Ik pleit voor een curriculum waarin we studenten leren wat het ‘Wereld 3 – denken’ is. Dat we studenten een attitude bijbrengen waarin onzekerheden en het niet-weten thuis horen, waarin docenten en studenten elkaar durven te (laten) bevragen, én waarin kennis-creatie het hoofdvak is. <br />
Ik ga er van uit dat studenten die leren in een veilige leeromgeving, die leren dat ze het verkeerd mogen hebben, dat er geen 1 waarheid is, dat netwerken en relaties onderdeel zijn van de echte wereld, waar echt geleerd wordt van van andere perspectieven die onontbeerlijk en verrijkend kunnen zijn… dat juist die studenten met een gerust hart in het buitenland losgelaten kunnen worden. <br />
Dit gaat over een combinatie van de acquisitie, participatie en kenniscreatie metaforen. Het trialogisch leren van Paavola, Lipponen en Hakkarainen? Ik weet het niet maar ik ben wel erg nieuwsgierig geworden naar deze term.<br />
<h1>
Vragen over mijn paper</h1>
Heb ik wel voldoende de kracht van netwerkleren kunnen overbrengen? Wat is de opbrengst van informeel leren en hoe meet je dat? Moet je het wel willen meten? Waarom noem ik het netwerkleren niet gewoon CoP-leren? Had ik niet meer het leren moeten benadrukken wat door de digitale tools wordt ondersteund? Waarom heb ik voor mijn paper niet Kenniscreatie of Trialogisch leren als uitgangspunt genomen? </div>
</div>
Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-81818053882176820592014-03-08T04:13:00.001-08:002014-03-10T22:54:41.859-07:00[Concept] Het buitenland op z’n informeel<p><a href="http://lh5.ggpht.com/-oxDzvpLcE3M/UxsJfEk1DzI/AAAAAAAABE0/Pc41QsosoGU/s1600-h/informal%25255B4%25255D.jpg"><img title="informal" style="border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-bottom-width: 0px; margin-left: 0px; display: inline; border-top-width: 0px; margin-right: 0px" border="0" alt="informal" src="http://lh3.ggpht.com/-YNKPeVc0LnI/UxsJfzPg0fI/AAAAAAAABE8/6n42lWY_LM0/informal_thumb%25255B3%25255D.jpg?imgmax=800" width="504" height="339"></a> </p> <p>Hieronder een nog prille versie van mijn paper voor Leerpsychologie. De reflectie moet eigenlijk nog… Verwijzingen zal ik in de loop van de week aanpassen.</p> <h1>Wil je meelezen? </h1> <p>Dan heb ik wel wat vragen en overpeinzingen (maar dat kan je natuurlijk ook lezen na deze post). In mijn blogpost <a href="http://cop-mli.blogspot.nl/2014/03/overpeinzingen-voor-de-reflectie.html" target="_blank">Overpeinzingen voor een reflectie…</a> heb ik al wat hardop nagedacht over de beperkingen en open eindjes van deze paper (in wording). </p> <p> <p> <h1>Inleiding</h1> <p>De Hbo-opleiding CTO (Creatieve Therapie Opleiding) leidt studenten op tot vaktherapeuten. Vaktherapeuten behandelen mensen met psychosociale problemen en/of psychiatrische stoornissen en maken daarbij gebruik van beeldende, dans, drama, muzikale of psychomotorische interventies. <p>De opleiding heeft haar visie op onderwijs als volgt verwoord: <blockquote> <p>Onze overtuiging is dat een krachtige leeromgeving - op basis van sociaal-constructivistische uitgangspunten - de meeste kansen biedt voor het inrichten van effectieve onderwijsprocessen. In zo’n krachtige leeromgeving wordt het leren georganiseerd, gebeurt het leren in samenwerking met anderen en zijn de te leren taken authentiek en op de realiteit/toekomst gericht. (Creatieve Therapie Opleiding [CTO], 2013, p. 1) </p></blockquote> <p> <p>De opleiding heeft als uitgangspunt dat het leren zo interactief mogelijk moet zijn door van en met elkaar te leren. Dit sociale proces betekent voor het onderwijs: <ul> <li> <p>dat de opleiding veel ruimte geeft voor direct contact en interacties tussen studenten, docenten en het werkveld</p> <li> <p>dat er sprake is van respect en vertrouwen naar elkaar – en dat hier afspraken over worden gemaakt</p> <li> <p>dat er ruimte is voor experimenteren en fouten maken</p> <li> <p>dat samenwerking (in de meeste brede zin van het woord; binnen en tussen differentiaties, met werkveld etc) zichtbaar is</p> <li> <p>dat docenten hulp bieden aan studenten om hun eigen leerproces te doorlopen</p></li> <li> <p>dat zichtbaar en voelbaar is dat studenten leren van docenten/werkveld en docenten/werkveld van studenten (uitwisseling) (Creatieve Therapie Opleiding [CTO], 2013, p. 1).</p></li></ul> <p>Belangrijke leerbronnen voor de student zijn: werk-en hoorcolleges, workshops, trainingen, literatuur, symposia, experts, docenten en medestudenten. De werkplek is de belangrijkste leerbron binnen de opleiding. In de stagepraktijk komt de student de beroepstaken tegen in al hun complexiteit waarin kan hij laten zien dat hij competent is. De student krijgt feedback op zijn beroepshandelen van werkers uit de praktijk en van de doelgroep zelf. Van studenten wordt verwacht dat ze een groeiende zelfsturing laen zien en verantwoordelijkheid nemen voor de eigen beroepsontwikkeling. Enerzijds Omdat verantwoordelijkheid nemen en zelfsturing een positief effect hebben op de motivatie van studenten, maar ook omdat de samenleving en het werkveld aan voortdurende verandering onderhevig zijn (Zimmerman, A. & Tuender, G., 2013, p???). De transities in de zorg vragen veel van de ondernemendheid, creativiteit en zelfsturing van toekomstig vaktherapeuten. <p>In het stagejaar werken studenten aan, door de opleiding ontwikkelde, opdrachten binnen gehele beroepstaken. Op de vrijdagen (terugkomdag) volgen de studenten lessen, waaronder hoor- en werkcolleges, mediumlessen, workshops, trainingen en symposia. Voor 15 tot 20 (jaarlijks) is de afstand tot de stageplek te groot om aan het terugkomonderwijs op de vrijdagen deel te nemen. De meeste van hen lopen een ‘buitenlandstage’. Ook zij voeren de opdrachten (deeltentamens) uit maar sturen deze op ter beoordeling. Er zijn weinig alternatieven voor de geprogrammeerde leerbronnen op de terugkomdag en de uitvoering hiervan is sterk afhankelijk van de individuele docent. Face-to-face contact met medestudenten en docenten is vaak lastig/niet te realiseren. In de jaarlijkse enquête klagen studenten over het gebrek aan contact/ondersteuning van docenten. Betrokken docenten en coördinatoren geven ook aan niet tevreden te zijn over de huidige praktijkstage (Zimmerman, A., Schuld, H. & Tuender, G., persoonlijke mededeling, 28 januari 2014). <p>Hoewel een diepgaand onderzoek naar de onderliggende redenen van de ontevrdenheid nog niet heeft plaatsgevonden wil ik met deze paper een bijdrage leveren aan de kwaliteit van het onderwijs. Indien de opleiding de beperkingen van de afstand weet op te heffen kan ‘buitenlandstudenten’ een hele rijke leerervaring worden geboden op diverse locaties in de wereld. <p>De HAN wil binnen het onderwijssysteem toe naar de inzet van Professionele Leergemeenschappen (PLG’s). Is dit misschien een antwoord? <p>In mijn bijdrage ruil ik de individualistische benadering van het constructivistisch perspectief in voor een benadering vanuit de participatiemetafoor: leren als participeren. Ik gebruik hiervoor de term netwerkleren, een term die door o.a. Peter Goodyear, George Siemens en Maarten de Laat op de kaart is gezet. Ik plaats deze vorm van informeel leren tussen andere nauwverwante vormen, zoals de Communities op Practice (CoP’s), of misschien wel de PLG’s van de HAN... <h1>Geschiedenis van netwerkleren</h1> <p>Volgens de meest gebruikte definities van netwerkleren, leren mensen van anderen binnen de sociale netwerkleren die hen ter beschikking staan. Niet formeel, zoals dit binnen opleidingen meestal het geval is, maar informeel en zonder kaders. <p>Mensen hebben altijd al geleefd en gewerkt binnen sociale netwerken. De daar aanwezige kennis werd aanvankelijk, vanuit overlevingsstrategie, weer gedeeld met elke nieuwe generatie. Maar ook zonder de noodzaak van overleving zien we overal om ons heen hoe netwerken worden ingezet om te leren te verbeteren en contacten te leggen. <p>Netwerken en leren binnen netwerken is dus iets van alle tijden. Het spreken in termen van netwerken en netwerkleren heeft door de opkomst van de fysieke technische netwerken echter een sterke impuls gekregen. <p>Netwerkleren kan worden gezien als een vorm van sociaal leren. Bandura gebruikt de term sociaal leren voor het eerst in zijn sociaal cognitieve theorie. In zijn theorie stelt hij observeren en modelleren van anderen een rol speelt bij het leren (Valcke, M., 2010 p. 206). Vygotsky, die als een van de grondleggers van het sociaal constructivisme wordt beschouwd, stelt dat kennis een aantal transformaties doorloopt, van een “interpersonal process” naar een “intrapersonal one” (Vygotsky, L., 2004). De sociale en culturele context spelen volgens Vygotsky een belangrijke rol bij het leerproces van individuen. [Is dit voldoende of moet dit nog meer worden uitgewerkt?] <p>In 1971 verwees Illich naar het begrip “Learning webs”. Hij voerde in zijn boek Deschooling Society een pleidooi om studenten te voorzien van nieuwe banden met de wereld, in plaats van het leren te laten trechteren door docenten. Hij verwees naar ‘nieuwe’ technische netwerken, zoals het gebruik van televisie, maar constateerde tevens dat deze nogal eens verkeerd werden ingezet door autoriteiten (Illich, I., 1971, p. 52-73). <p>Met de komst van internet (van inter-networking) konden vanaf de beginjaren 80 netwerken met elkaar worden verbonden. [Voornaam?] Findly begeleidt eind jaren 80 bij Digital Equipment Coporation (Amerika) een onderzoek naar Collaborative Networked Learning dat hij als volgt definieert: <blockquote> <p>Collaborative Networked Learning (CNL) is that learning which occurs via electronic dialogue between self-directed co-learners and learners and experts. Learners share a common purpose, depend upon each other and are accountable to each other for their success. CNL occurs in interactive groups in which participants actively communicate and negotiation meaning with one another (Findley, C., 2014). </p></blockquote> <p>In 1991 geven Lave en Wenger een impuls aan het sociale leren vanuit hun model van gesitueerd leren. Ze beschrijven diverse voorbeelden van informeel leren in communities of practice waarbij kennis als het ware ligt opgeslagen in de praktijk, het domein en de gemeenschap (Bood, R. & Coenders, M., 2004). [Hier een Wenger-verwijzing?] <p>Met name in de laatste tien jaar vindt er veel onderzoek plaats naar de geschiktheid van netwerken als een structurele onderbouwing voor het onderwijs (Universiteit van Helsinki, Lancaster University en Open Universiteit Nederland. De aandacht verschuift steeds meer van de techniek en de software naar het netwerkleren als activiteit (Haythornwaite, C. & De Laat, M., 2010). <p>In 2005 schrijft George Siemens een artikel in de International Journal for Instructional Technology and Distance Learning onder de naam “Connectivism: A Learning Theory for the Digital Age”. Hij beschrijft het belang van een nieuwe leertheorie die aandacht heeft voor het proces van kenniscreatie en leren in netwerken. [Kennis ligt opgeslagen in de netwerken.] Siemens legt veel nadruk op het verbinden van kenniselementen: “The pipe is more important than the content within the pipe” (Siemens, G., 2005). <p>Het connectivisme wordt ook wel gezien als een van de theoretische kaders van netwerkleren [zegt wie?]. Bij zijn benoeming tot hoogleraar bij LOOK in 2012 geeft Maarten de Laat de aandacht voor netwerkleren een stevige impuls met zijn pleidooi voor leernetwerken. Hij vindt dat de formalisatie bij de professionalisering van leraren te ver is doorgevoerd en pleit voor het bewust gaan benutten van iets wat mensen altijd al hebben gedaan[; leren van elkaar binnen sociale netwerken] (De Laat, M., 2012). Sinds 2013 is er vanuit de Europese Unie openlijke aandacht voor het delen van kennis en open leermiddelen (Open Education Europa, 2014). <h1>Theorie van netwerkleren</h1> <p>De Laat (2012, inaug) ziet netwerkleren (of informeel leren) als het ongeplande en ongeorganiseerde leren in de dagelijkse praktijk. Informeel leren wordt getriggerd zodra je geconfronteerd wordt met iets dat je niet kan. Veel van de kennis ligt ‘verbonden’ in netwerken en is alleen toegankelijk voor de deelnemers in het netwerk. Een uitgebreid en divers sociaal netwerk is noodzakelijk voor professionele ontwikkeling.Tussen de 60 en 80% van de ontwikkeling van professionals vindt plaats middels netwerkleren. <p>Peter Goodyear geeft de volgende definitie van netwerkleren: <blockquote> <p>learning in which information and communication technology (ICT) is used to promote connnections: between one learner and other learners, between learners and tutors; between a learning community and its learning resources (Goodyear et al., 2004, p. 1). </p></blockquote> <p>Spontane ontmoetingen dragen vaak op een onbewuste manier bij aan het oplossen van problemen of vragen waarmee iemand zit. Het koffieapparaat staat misschien wel symbool voor de plaats waar mensen elkaar ontmoeten, kennis en oplossingen worden uitgewisseld en nieuwe contacten worden gelegd. We maken teglijkertijd deel uit van meerdere sociale netwerken, persoonlijke netwerken (egonetwerken) maar ook rondom gedeelde praktijken of probleemstellingen. De laatste jaren spelen sites als Facebook of Twitter een enorm grote rol in het opdoen en onderhouden van sociale relaties. <p>De kwaliteit van de relaties met anderen kan heel divers zijn. In een onderzoek beschrijven Haythornthwaite en De Laat een aantal aspecten van relaties die invloed kunnen hebben op de kwaliteit van de relatie. Zij benoemen bijvoorbeeld de mate van intimiteit, de frequentie van het contact en of het contact vrijwillig of vereist is. Ook de wederkerigheid en openheid van het contact zeggen iets over hoe de kwaliteit van de relatie kan worden ervaren (Haythornwaite, C. & De Laat, M., 2010). Het zijn vaak juist de ‘zwakke verbindingen’ binnen het netwerk die iemand in contact kunnen brengen met nieuwe kennis. Het is dus belangrijk jouw relaties te kunnen doorverwijzen naar nieuwe contacten. Volgens Levin en Cross (in H&DL, 2010) zijn mensen voor informeel leren en professionele ontwikkeling afhankelijk van zwakke banden met competente mensen die ze kunnen vertrouwen. Krackhardt (1992) erkent dat bij verandering vaak nieuwe informatie nodig is en dat daarbij de zwakke verbindingen een rol spelen, maar hij benadrukt dat als er sprake is van veranderingen waarbij grote onzekerheid een rol speelt, juist het vertrouwen van affectieve en hechte relaties belangrijk is. <p>Het model van Illeris (2007) geeft handvatten om processen zoals hierboven beschreven te duiden en met elkaar in verband te brengen. Hij vat een aantal leeropvattingen samen in zijn model en beschrijft hoe het aquisitieproces (kennisverwerving en drijfveren) en de interactie (omgeving) elkaar en het leren in een context continue beïnvloeden. Daarnaast geeft Illeris een indeling van vier soorten leren waarbij er verschillen te zien zijn in leeropbrengst. Hij heeft ook aandacht voor de hoeveelheid benodigde mentale energie die deze leervormen kosten. Leren is volgens Illeris een proces waarbij de lerende zelf constructies (mentale schema’s) opbouwt op basis van eerder opgeslagen constructen en leeruitkomsten. De eerste vorm van is cumulatief leren. Het gaat om het leren van iets nieuws dat nog geen deel uitmaakt van iets anders en los staat van enige context of persoonlijke betekenis. Bij assimilatief leren wordt nieuwe kennis gekoppeld aan eerder opgeslagen constructen. Dit type leren komt veel voor en is herkenbaar in de geleidelijke opbouw van kennis binnen het schoolse leren. Deze vorm is gebonden aan een context en het geleerde is binnen context vaak ook weer makkelijk te reproduceren. Accomodatief leren vindt plaats als iets wordt geleerd wat moeilijk verbonden kan worden reeds verworven kennis. Als de lerende echt iets wil begrijpen en bereid is daarvoor over eigen beperkingen heen te stappen en verworven kennis weer los te laten kan accomodatief geleerd worden. Deze vorm van leren kan als pijnlijk worden ervaren. Het transformatief leren zal echter nog meer energie vragen. Deze vorm van leren gaat over veranderingen in de persoonlijkheid. Als tegelijkertijd een heel scala aan mentale schema’s en patronen op de helling gaan, levert dit gevoelens van onzekerheid op. De lerende zal zichzelf moeten veranderen om voorbij de crisis te komen. Kijkend naar netwerkleren dan passen cumulatief en assimilatief leren het beste binnen de typering van de zwakke schakels. Maar voor accomodatief en transformatief leren is het vertrouwen nodig dat kenmerkend is bij sterke schakels en hechte relaties. <p>Binnen scholen wordt veel waarde gehecht aan formeel leren, waarbij formele leeropbrengsten zijn gedefinieerd binnen een formeel leerplan. Maar door het ongeplande karakter blijft veel van de leeropbrengst van netwerkleren onzichtbaar. Eraut (2000) plaatst informeel leren (hij gebruikt de term non-formeel) tegenover formeel leren. Hij werkt een typologie uit met drie soorten non-formeel leren, waarbij de intentie tot leren verschilt per vorm. Bij impliciet leren (onbewust) is er geen sprake van intentioneel leren. Van ervaringen wordt niet of nauwelijks bewust geleerd. Eraut noemt de opbrengt van dit type leren ‘tacit knowledge’. De tweede vorm van non-formeel leren noemt Eraut reactief leren. Weliswaar vinden er achteraf mogelijk spontane reflecties plaats door de lerende, maar bij de derde leervorm, doelbewust of intentioneel leren, is het leerresultaat het grootst. Bij dit type bepaalt de lerende vooraf leerdoelen en -mogelijkheden en reflectert hij/zij in het hier-en-nu en achteraf. Hoewel er kennis is die altijd ‘tacit’ zal blijven is het goed om juist de impliciete kennis, die onderdeel vormt van de omgang met anderen, expliciet te maken. Eraut noemt vier redenen om tacit knowledge wel expliciet te willen maken: <ol> <li> <p>To improve the quality of a person’s or a team’s performance;</p> <li> <p>To help to communicate knowledge to another person;</p> <li> <p>To keep one’s actions under critical control by linking aspects of performance with more and less desirable outcomes; and</p> <li> <p>To construct artefacts that can assist decision-making or reasoning (Eraut, M., 2002. p. 134)</p></li></ol> <p>Ook Bereiter (digitaal boek) gaat in op het expliciteren van kennis. Bereiter past in zijn visie op leren en kenniscreatie de indeling toe van de drie werelden van Popper. Wereld 1 is de wereld van de materiële en tastbare dingen, de wereld objectief wordt genoemd en waarvan we als mensen deel uitmaken. Wereld 2 gaat over onze ervaringen, wat we gewaar worden en beleven. Hoewel we deze wereld subjectief noemen zijn onze ervaringen en gevoelens net zo zo echt als de ‘dingen’ uit wereld 1. Wereld 3 is de wereld van de concepten, de ideeën en artefacten. Ook onze opvattingen en de inhoud van onze theorieën zijn net zo echt als de inhoud van wereld 1 en 2. De taal van wereld 3 helpt studenten dus om in dialoog met anderen en onszelf het geleerde te transformeren, ervaringen van betekenis te voorzien, concepten te delen of in nieuwe situaties toe te passen. Bereiter ziet hier een belangrijke taak voor scholen om studenten voor te bereiden op participatie in wereld 3. “After schools unburden themselves of information supply and coached practice, what they should be left with is freedom to concentrate on higher objectives.” <p>De Laat pleit voor een formele erkenning van het informele leren, door leerprocessen te waarderen die niet extern aangestuurd worden en vastliggen in het curriculum. Het laten organiseren van leren door de lerende zelf versterkt het gevoel van vertrouwen en zeggenschap over eigen professionaliteit. Dit vraagt echter dat studenten en docenten hun netwerkhouding gaan ontwikkelen (De Laat, inaugu). <p>De Laat definieert netwerkleren tot slot als een actieve manier van leren waarbij lerenden: <ul> <li> <p>gebruikmaken van hun persoonlijke en andere hun ter beschikking staande netwerken;</p> <li> <p>zelf netwerken rond intrigerende vragen;</p> <li> <p>bereid zijn om op uitnodiging van anderen voor korte of langere tijd in netwerken te participeren (2012, Canon)</p></li></ul> <h1>Gemeenschappen van informeel leren: CoP’s</h1> <p>Als het gaat over informele leeromgevingen vinden we in de praktijk een grote diversiteit aan nauwverwante termen: Leernetwerken, Professionele Leergemeenschappen (PLG’s), Communities of Practice (CoP), Communities of Learning (CoL). Ik zie vooral overeenkomsten en licht deze toe vanuit de visie van Wenger. <p>Etienne Wenger geeft aan de communities de volgende handzame (en recente) definitie: “Communities of practice are groups of people who share a concern or a passion for something they do and learn how to do it better as they interact regularly” (Wenger, 2007). <p>Volgens Wenger kunnen CoP’s allerlei namen hebben. Net als netwerkleren gaat het leren in de community uit van het principe dat al het leren plaats vindt in een bepaalde context. De context verleent ook betekenis aan het geleerde. Leren vindt altijd en overal plaats. Formeel leren moet volgens Wenger gericht zijn op het ondersteunen van het leren dat plaats vindt in de echte wereld. (Wenger, 2007). <p>Hoewel de CoP is gebaseerd op het oude Meester en gezel-leren, ontdekten Lave en Wenger dat community's veel meer en complexere sociale relaties bevatten dan alleen die van de Meester en zijn gezel. Volgens Lave en Wenger is het onvermijdelijk dat deelnemers opschuiven van de rand naar volledige deelname aan de sociaal-cultuur van de community (Lave & Wenger, 1991, p. 29). In een community is leren niet voorbehouden aan ‘beginners’, maar leert iedereen van elkaar. Afhankelijk van het onderwerp schuiven deelnemers van de periferie naar het midden en omgekeerd. <p>(Coenders en De Laat 2013 in Kessels 2013) geven de essentiële kenmerken van een CoP weer en hoe deze aansluit op de visie Wenger over sociaal leren : <ul> <li> <p>zingeving: een manier van praten over het vermogen (individueel en collectief ) om het leven en de wereld als zinvol te kunnen ervaren; leren als ervaren;</p> <li> <p>praktijk: een manier van praten over de gemeenschappelijk gecreëerde middelen, kaders en perspectieven die de onderlinge verplichtingen ondersteunen in de praktijk; leren als doen;</p> <li> <p>community: een manier van praten over de sociale configuraties waarin de gemeenschappelijke ondernemingen als waardevol zijn bepaald en de participatie herkenbaar wordt als competentie; leren als horen bij;</p></li></ul> <p>identiteit: een manier van praten over hoe leren ons leven verandert en hoe we persoonlijkheden worden in de context van de gemeenschappen waaraan we deelnemen; leren als worden (wie je bent). </p> <p> <h1>Gemeenschappen van innovatie kenniscreatie</h1> <p><strong>[Nog uitwerken] Paavola, Lipponen en Hakkarainen (2004) </strong>introduceren met hun onderzoek naast de twee gebruikelijke metaforen op leren (leren is acquisitie en leren is participatie) nog een derde: leren is kenniscreatie. Ze gaan in model van innovatieve kennisgemeenschappen uit van een combinatie van alle drie de metaforen. Ze leggen daartoe drie modellen (visies) naast elkaar: activiteitentheorie (Engeström), waarbij …. uitgaan van probleemstelling; Ba’s (Nonaka en Takeuchi); Knowledge Building (Bereiter)……<strong>[Nog uitwerken]</strong> <p> <p><strong>Aantal woorden: ruim 3000, 500 te veel dus. Zie voor vragen en gedachtes over de reflectie (1500 woorden) mijn blogpost <a href="http://cop-mli.blogspot.nl/2014/03/overpeinzingen-voor-de-reflectie.html" target="_blank">Overpeinzingen voor een reflectie…</a></strong></p> Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-84060272840989756592014-02-28T08:17:00.001-08:002014-03-10T14:42:55.965-07:00Terug bij af?<p><a href="http://lh5.ggpht.com/-Z0pWPITRhvk/UxC2g-fFgeI/AAAAAAAABC0/sdTPetTYE4U/s1600-h/ine-haast-omweg%25255B1%25255D%25255B3%25255D.jpg"><img title="ine-haast-omweg[1]" style="border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-bottom-width: 0px; display: inline; border-top-width: 0px" border="0" alt="ine-haast-omweg[1]" src="http://lh3.ggpht.com/-p-5Vk59yMjM/UxC2hhdI4QI/AAAAAAAABC8/_m7pT6gEQpM/ine-haast-omweg%25255B1%25255D_thumb%25255B1%25255D.jpg?imgmax=800" width="504" height="379"></a> </p> <p>Vanmiddag in Wageningen geweest en gesproken met Tom. Het heeft me toch weer op het spoor gezet van de sociale kant van het leren (zie o.a. <a href="http://cop-mli.blogspot.nl/2014/02/verbinding-als-verbindend-woord.html" target="_blank">Verbinding als verbindend woord</a>). Als het werkt, dan denk ik dat te kunnen merken aan mijn inzet en plezier waarmee ik de laatste twee weken op zoek ga naar antwoorden. Op naar de ‘buitelandstudenten’.</p> <h1>De vraag - de werktheorie – de kritische evaluatie - het zoekgebied </h1> <p>De ‘buitenlandstudenten’ belanden soms in lastige leersituaties die ze vooral alleen op moeten lossen. Ik denk dat een sociaal leernetwerk de buitenlandstudenten behulpzaam zal zijn bij het oplossen van leervraagstukken. Ik zal moeten onderzoeken of een netwerk van alleen medestudenten het meest krachtig is, of dat het wenselijk is om de leergemeenschap aan te vullen met andere studentgroepen (peers) of experts (zoals docenten of experts uit praktijk).</p> <p>Het instituut, waar de opleiding CTO deel van uitmaakt, heeft in haar strategisch beleidsplan opgenomen te willen investeren in Professionele Leergemeenschappen (PLG’s). Tegelijkertijd is er nog geen duidelijk omkaderd beeld van wat een PLG is en waar dit aan moet voldoen. Ik denk dat mijn verkenningen nu vooral uit moeten gaan naar hoe sociale leergemeenschappen uitkomsten zouden kunnen bieden bij het leren in afstandssituaties en/of werkleren. </p> <p>Op mijn lijstje met interessante namen staat nu in elk geval: Bood en Coenders (COP) en Bolhuis (Leren en veranderen). Maar ook Kessels (Corporate curriculum), Goodyear (Netwerkleren), … geven wellicht richting.</p> <p>Aan de slag…</p> Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-34516282743406920082014-02-27T09:04:00.001-08:002014-03-10T14:44:01.426-07:00Parallelle processen<h1></a><a href="http://lh5.ggpht.com/-dznsqPJciXI/Uw9wBv7vCpI/AAAAAAAABAY/m3M1JM0s6DA/s1600-h/parallel_universe%25255B1%25255D.jpg"><img title="parallel_universe[1]" style="border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-bottom-width: 0px; display: inline; border-top-width: 0px" border="0" alt="parallel_universe[1]" src="http://lh6.ggpht.com/-qTtSxxb6i1s/Uw9wCBMKFZI/AAAAAAAABAg/-vni9wRNrPU/parallel_universe%25255B1%25255D_thumb.jpg?imgmax=800" width="504" height="378"></a></h1> <p>In de afgelopen weken heb veel (opnieuw) gelezen. Ik denk dat ik die sterke leesbehoefte heb omdat bepaalde vragen duidelijker worden en ik steeds meer op zoek ben naar bepaalde antwoorden.</p> <h1>Parallele processen</h1> <p>Sinds ik in mijn vaardigheidslessen met deeltijd-studenten op het begrip parallel-processen ben gestuit geeft dit een extra dimensie aan mijn eigen leerprocessen. Ik vind het fijn om parallel-lopende processen te ‘aanschouwen’ en te betrekken bij het reflecteren op mijn eigen ontwikkeling. </p> <p>In de zoektocht “hoe leren mensen?” kijk ik ook steeds naar mijn eigen leren. Ik zie mezelf erg genieten van de “kennis-creatie-gesprekken” op de opleiding in Wageningen. Ik ervaar dat ook als verregaand leren. Op andere momenten zie ik mezelf last hebben van mijn manier van leren. Ik ben geneigd kennis-creatie-momenten uit de weg te gaan omdat ik twijfel aan mijn eigen mogelijke inbreng. Wat vertaat men nu eigenlijk onder kenniscreatie? En wat is de relatie met het “(sociaal) constructivisme”? Want over parallelle processen gesproken… juist in deze periode is de opleiding Creatieve Therapie bezig de visie op leren op papier te zetten. </p> <h1>Visie op (sociaal) constructivisme </h1> <p>De visie op leren staat als volgt omschreven:</p> <blockquote> <p><em>“Centraal in het leerconcept van CTO staat de sociaal constructivistische opvatting over leren en het inrichten van leerprocessen.<br></em><em> Het sociaal constructivisme stelt dat leren een actief proces is waarbij de lerende zelf de informatie en ervaringen verwerkt om het geleerde betekenis te kunnen geven (Ng en Bereiter, 1992). Deze nieuwe informatie en ervaringen vallen op hun plaats door ze te koppelen aan bestaande kennis en ervaringen. De nieuwe betekenis en het nieuwe construct wordt in bepalende mate beïnvloed door reacties en opvattingen uit de sociale omgeving (Witteman, 2001). <br></em><em> Het – als opleiding - handelen vanuit een sociaal constructivisme opvatting plaatst leren direct in een relevante, sociale context en beïnvloedt daarmee de transfer naar de werkpraktijk op een positief wijze.”</em></p></blockquote> <p>In gesprek met mededocenten wordt me bevestigd dat er behoefte is aan meer verdieping. Kijkend naar onze ‘buitenlandstudenten’ komen er vragen bij me op als: “Hoe ziet dat actieve proces van de lerende er dan idealiter uit?” en “Wat is de rol van de sociale omgeving?”. “Kennis maak je met elkaar (Loesje)” staat er gekscherend (?) in de CTO-visie op leren. Maar dan vraag ik me af hoe studenten dat doen die in het buitenland stage lopen. Wie moeten ze daarvoor vragen? </p> <p>Ik zou graag proberen de visie op leren op deze en andere punten aan te vullen vanuit recent onderzoek. Hoe kan ik meer basis creëren waardoor we in de didactische uitbouwing, bijvoorbeeld bij de ‘buitenlandstudenten’ betere keuzes kunnen maken. Bovendien hoop ik dat deze paper een basis kan leggen voor een onderzoek onder de huige ‘buitenlandstudenten’. Immers als er een gedeelde kijk is op leren, kan ik ook onderzoeken of daar in het afstandsleren aan wordt voldaan.</p> <h1>Twee aanknopingspunten?</h1> <p>Om een raamwerk te creëren zal ik de processen en dimensies van Illeris beschrijven. Het lijkt, in de visie van CTO, te gaan om een soortgelijke indeling, waarbij er aandacht is voor betekenisgeving via een actief proces van de lerende en de beïnvloeding vanuit de sociale omgeving. </p> <p>Het andere aanknopingspunt is een reeks artikelen over drie metaforen van leren (Paavola, Lipponen en Hakkarainen). Naast de acquisitie- en interactiemetafoor werken zij een derde metafoor uit: kenniscreatie. Wat me aanspreekt is de aandacht die ze hebben voor kenniscreatie, vanuit verschillende auteurs en modellen. Het geeft juist oor die aanpak een brede kijk op kenniscreatie. Met name het model van Nonaka en Takeuchi spreekt me aan. In het expliciet maken van impleciete kennis zitten aspecten van de acquisitie-metafoor waarbij de interactie van belang is. Ik zie overeenkomsten met de moeite die creatief therapeuten ervaren bij het expliciet maken van de werkende bestanddelen in hun therapie-sessies. Knowledge Building van Bereiter spreekt me ook aan vanwege de aandacht aan het werken met concepten, ideeën en ‘artefacten’. Juist in complexe processen (ik denk aan stagelopen in het buitenland) kan conceptualiseren, delen, helpen bij het reflecteren en oplossen van de problemen die lerenden tegen komen in de praktijk. </p> <h1>Opzet</h1> <p>Met de vakantie voor de boeg hoop ik dat ik hiermee een opzet heb gevonden. Ik hoop een nadere verken en de insteek vanuit de 3 metaforen, meer houvast geven en aanknopingspunten bieden aan de opleiding voor een verdieping van onze visie op het sociaal constructivistische leren. Ik wil Illeris daarbij gebruiken als eerste globale raamwerk. De drie metaforen kunnen hierop een verrijking zijn, waarbij het creëren van nieuwe kennis en betekenisgeving worden belicht vanuit een breder perspectief: als aspecten van sociale kennisgemeeenschappen.</p> <p>Wat ik nog moeilijk kan vatten is:</p> <ol> <li>Wat is mijn hoofdconcept hierin? Ik ben op zoek naar eeninvulling van het ‘holle’ begrip sociaalconstructivisme. Dus dat is mijn hoofdconcept. Klopt dat? <li>Dus wat zet ik dan in histories perspectief? Is dat het sociaal constructivisme? En wat zijn dan de twee nauwverwante concepten? <li>Hoe verhoudt trialogisch zich hierin? Juist die inbreng vanuit verschillende opvattingen maakt dat dit me zo aanspreekt en zo passend lijkt bij CTO, maar dat is al weer te veel een didactisch model. Klopt dat?</li></ol> Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-62901459224558644382014-02-23T05:26:00.002-08:002014-02-23T05:26:50.702-08:00In de MotivatieFlow<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #999999;"><span style="background-color: transparent; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Dankzij het Skype gesprek met Martin Falcke, die mij op het spoor zette van <a href="http://www.vopspsy.ugent.be/nl/ontwikkelingspsychologie/86-maarten-vansteenkiste.html" target="_blank">Maarten Vansteenkiste </a></span><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">ben ik lekker aan de slag, denk ik :-)
</span><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">De ZelfDeterminatie Theorie blijft me triggeren. Vooral omdat het een positieve theorie is en deze toepasbaar is op zowel lerenden als werknemers. In mijn geval zijn leerkrachten dat namelijk.</span><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">De extrinsieke motivatie is werknemersgericht en de intrinsieke motivatie zou als lerende moeten ontstaan.
</span><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">De hoofdvraag die ik me gesteld heb is:
</span><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><i>Welke opgedane kennis rond de Zelf Determinatie Theorie kan ik gebruiken om de extrinsieke motivatie, van de leerkrachten bij de opdrachtgever, te laten evolueren in intrinsieke motivatie.
</i></b></span><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">
Daarbij in mijn achterhoofd houdend acht dat het gaat om zelf gestuurd aan de slag te gaan met ICT bekwaamheid.
</span><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Zelfsturing en zelfregulering laat ik even voor wat het is, ook informeel leren en Planned Behaviour moeten even wachten, die staan geparkeerd.
Met name Planned Behaviour (Ajzen) vind ik trouwens nog steeds prima passen bij motivatie en ga daar zeker nog op terugkomen.
</span><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><i>
In de reflectie kijk ik ook terug op de reeds door mij gemaakte fouten, voortschrijdend inzicht door zojuist opgedane kennis dus.
</i></b></span><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">
Het sluitstuk moet wat mij betreft komen uit het boek Vitamines van Groei van Maarten Vansteenkiste dat deze week in mijn brievenbus gaat vallen. </span><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Een hele massa publicaties heb ik inmiddels van hem doorgelezen, het schrappen en weggooien van papers en bronnen blijft doorgaan gedurende het schrijven.
</span></span><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #999999;">Lekker is wel dat de eis 3 internationale bronnen voor mij in elk geval een aantal Belgische bronnen opleveren en dat is ook internationaal.
</span></span></span><br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #999999;"><span style="font-family: inherit;"><span style="vertical-align: baseline;">Vanmorgen kwam ik onderstaand model tegen, waarin zowel Planned Behaviour als de ZelfDeterminatie Theorie weer gecombineerd is. </span></span><span style="vertical-align: baseline;"><span style="font-family: inherit;">Misschien ga ik ook wel proberen (dat mag blijkbaar in dit thema) een model te bedenken.</span></span></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrW-yiO6hhDPhQpOmLMz6woSeszfhHE83nxKt5bjHCRHiLvfvucJkb_lojkUuFu5-R_scfXq-yx6kRFFqtaWSqzMozCsS0gI0M_G2GW6oixE4CvCXaB4KmxBAVLZMZHloVGPWzJ5GVjaw/s1600/progressieplaatje.png" imageanchor="1" style="color: black; font-family: inherit; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrW-yiO6hhDPhQpOmLMz6woSeszfhHE83nxKt5bjHCRHiLvfvucJkb_lojkUuFu5-R_scfXq-yx6kRFFqtaWSqzMozCsS0gI0M_G2GW6oixE4CvCXaB4KmxBAVLZMZHloVGPWzJ5GVjaw/s1600/progressieplaatje.png" height="480" width="640" /></a><a href="http://progressiegerichtwerken.com/" style="color: black; font-family: inherit;" target="_blank">[bron]</a></span></span></div>
<a href="http://progressiegerichtwerken.com/" style="font-family: inherit;" target="_blank"><br /></a><span style="font-family: inherit;"><span style="vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Ik heb mezelf de opdracht gegeven in de weekenden 500 woorden per dag te schrijven en vanaf volgende week (3 maart) elke avond aan de slag te gaan. </span></span><span style="font-family: inherit;"><span style="vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Streven is om 7 maart de eerste definitieve versie klaar te hebben en te versturen naar een aantal tegenlezers. </span></span><span style="font-family: inherit;"><span style="vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">De eerste leesbare inleiding (500 woorden) heb ik inmiddels in onze COP parkeerplaats gezet, wie weet krijg ik nog kritische vragen.
</span></span><span style="font-family: inherit;"><span style="vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Ik ga dus lekker, heel benieuwd naar de ontwikkelingen van mijn COP-genoten.</span></span><br />
<span id="docs-internal-guid-7cb1b9f2-5edf-e300-4db0-a199f1d491fa"><br /></span>Karin Wintershttp://www.blogger.com/profile/03516967649689381017noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-7001281785240462612014-02-19T14:08:00.000-08:002014-03-10T14:45:48.240-07:00Verbinding als verbindend woord<span style="font-weight: normal; -webkit-text-size-adjust: auto"> <h1 class="separator" style="text-align: center; clear: both"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUsFv4_lRRdTVIJhoJB-CjdFmRWKIgvEb57XdKc89W167CSra4H_YFQlCe2pMTNG7LuxlytYiA5iHncl2pu1c20v0FpJOZF5k0l253S0_DyYjRyo8kpc1zMBhwTQS_fSh7N8DoZc2tra4/s1600/blogger-image--607237670.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUsFv4_lRRdTVIJhoJB-CjdFmRWKIgvEb57XdKc89W167CSra4H_YFQlCe2pMTNG7LuxlytYiA5iHncl2pu1c20v0FpJOZF5k0l253S0_DyYjRyo8kpc1zMBhwTQS_fSh7N8DoZc2tra4/s1600/blogger-image--607237670.jpg" width="500" height="338"></a></h1> <h1><span style="font-size: small; font-family: inherit; font-weight: normal; -webkit-text-size-adjust: auto">Zomaar even de blog gebruiken om wat gedachtes van vandaag te onthouden...</span></h1> <h1 style="border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-bottom-width: 0px; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-top: 0px; padding-left: 0px; margin: 12px 0px 7px; padding-right: 0px; border-top-width: 0px; -webkit-transform: translate3d(0px, 0px, 0px)"> <h1><span style="font-weight: normal; -webkit-text-size-adjust: auto">Welke sociale omgeving speelt hier?</span></h1></span></h1> <p><span style="font-size: small; font-family: inherit; font-weight: normal; -webkit-text-size-adjust: auto">Als studenten gaan stage lopen wordt dan de lijn met thuis (de vertrouwde omgeving, waartoe school, studenten en docenten behoren) dunner? Anders gezegd: wordt de link met daar (de stageplek) groter? Het is volstrekt aannemelijk dat hele andere dingen belangrijk worden.</span></p> <h1><span style="font-family: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto">Welke vorm van leren verwachten we?</span></h1> <p><span style="font-family: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto">De nieuwe cultuur en context kosten veel energie. Bij stagelopen in het buitenland is de overgang misschien wel te groot. Is er sprake van een stapsgewijze opbouw? Wordt van studenten niet een transformatief leren verwacht, terwijl studenten daar nog niet aan toe zijn? En wat is er eigenlijk nodig om te kunnen transformeren?</span></p> <h1><span style="font-family: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto">Wie doen het wel goed?</span></h1> <p><span style="font-family: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto">Bij leren op afstand valt de verbinding met de bestaande omgeving weg. Geen medestudenten meer, geen docentondersteuning. Hoe zit het met studenten die wél ondersteuning ervaren?</span></p> <h1><span style="font-family: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto">De meester en zijn verantwoordelijkheid?</span></h1> <p><span style="font-family: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto">Bij stage lopen gaan studenten meer verantwoording dragen. Tegelijkertijd speelt de adolescentie (comming of age) een rol. De veranderde positie (leerling wordt meester) heeft een invloed op de identiteit.</span></p> <h1><span style="font-family: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto">Verbinding? Welke verbinding?</span></h1> <p><span style="font-family: inherit; -webkit-text-size-adjust: auto">Kijkend naar het model van Illeris heeft de verandering van context invloed op de participatielijn. Dit zegt iets over de verbinding.</span></p> Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-52313045026527554942014-02-13T10:43:00.001-08:002014-03-10T14:46:56.529-07:00Een hoofd en twee nauwe verwanten...<div class="separator" style="clear: both"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilfCTLwoBGIo7CfLSAlK7uDWIQbfmHpl6lXciAwTusmvMVFvLIQtkOanAEOLoVpz2vOZhJsg6leGLKEnfocdKlyYp6-6-LG799xiW_skXrQ66a_C9RE_jDu2FdEnlWiyqKl_3BX1cSTM8/s640/blogger-image-1794127347.jpg" imageanchor="1"><span style="font-family: inherit"></span></a></div> <p><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilfCTLwoBGIo7CfLSAlK7uDWIQbfmHpl6lXciAwTusmvMVFvLIQtkOanAEOLoVpz2vOZhJsg6leGLKEnfocdKlyYp6-6-LG799xiW_skXrQ66a_C9RE_jDu2FdEnlWiyqKl_3BX1cSTM8/s640/blogger-image-1794127347.jpg" imageanchor="1"><span style="font-family: inherit"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilfCTLwoBGIo7CfLSAlK7uDWIQbfmHpl6lXciAwTusmvMVFvLIQtkOanAEOLoVpz2vOZhJsg6leGLKEnfocdKlyYp6-6-LG799xiW_skXrQ66a_C9RE_jDu2FdEnlWiyqKl_3BX1cSTM8/s400/blogger-image-1794127347.jpg" width="500" height="378"></span></a></p> <p><span style="font-family: inherit">Tja, ik had even behoefte aan wat afleiding... Hieronder een eerste aanzet. Het deel theorie (waar het natuurlijk om gaat bevat alleen nog wat gedachtes over te behandelen concepten, waarvan de hoofdvraag verwoord is in de tekening. </span></p> <h1>Inleiding</h1> <p>CTO (Creatieve Therapie Opleiding) is een HBO opleiding binnen de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Creatieve en psychomotorische therapeuten kunnen aan de slag binnen maar ook buiten de vele zorg- of maatschappelijke instellingen. Ze behandelen cliënten met psychische, psychosociale problemen en/of handicaps. De creatief therapeut specialiseert zich in het gebruik van drama, muziek, of beeldend vormen. De psychomotorisch therapeut maakt gebruik van bewegings-en lichaamsgerichte werkvormen. <p>De visie op onderwijs is als volgt verwoord: “Onze overtuiging is dat een krachtige leeromgeving - op basis van sociaal-constructivistische uitgangspunten - de meeste kansen biedt voor het inrichten van effectieve onderwijsprocessen. In zo’n krachtige leeromgeving wordt het leren georganiseerd, gebeurt het leren in samenwerking met anderen en zijn de te leren taken authentiek en op de realiteit/toekomst gericht.” Verwijzing visie op onderwijs. <p>Het onderwijsmodel is daarnaast gebaseerd op competentiegericht leren. Belangrijke leerbronnen voor de student zijn: werk-en hoorcolleges, workshops, trainingen, literatuur, symposia, experts, docenten en medestudenten. De praktijk is echter de belangrijkste leerbron binnen de opleiding. Hier komt de student de beroepstaken tegen in al hun complexiteit en kan hij laten zien dat hij competent is. In de praktijk is krijgt de student feedback op zijn beroepshandelen van werkers uit de praktijk en van de doelgroep zelf. <p>Van de student wordt verwacht dat deze een groeiende zelfsturing laat zien en verantwoordelijkheid neemt voor de eigen beroepsontwikkeling. Ten eerste omdat verantwoordelijkheid nemen en zelfsturing een positief effect hebben op de motivatie van studenten. Ten tweede omdat de samenleving en het werkveld voortdurend veranderen. Verwijzing studiehandleiding. Dat vraag om een professional die zich blijvend ontwikkelen. De opleiding ondersteunt en stimuleert dit met de aandacht in het programma voor o.a. reflectievaardigheden (meta-handelen). <p>Jaarlijks lopen tussen de 15 en 20 studenten een stage in het buitenland of in een uithoek van nederland, waardoor het voor hen niet mogelijk is om het terugkomonderwijs op de vrijdagen te volgen.Tijdens de stage werken studenten aan hun competentieontwikkeling middels ervaringen en door de opleiding ontwikkelde opdrachten. Enkele van deze (deel)opdrachten zijn aan het leren in het buitenland aangepast maar verder volgen de studenten grotendeels hetzelfde onderwijsprogramma als de studenten uit het terugkomonderwijs. <p>Een aantal leerbronnen is echter niet toegankelijk voor de student in het buitenland, waaronder de werk-en hoorcolleges, workshops, trainingen en symposia. Maar ook het face-to-face contact met studenten en docenten is vaak lastig. Hierdoor mist de student belangrijke leerelementen die onderdeel zijn van de verschillende leerbronnen. <p>In de evaluatie geven studenten aan een gemis te ervaren aan docentbegeleiding. Ook docenten en management geven aan niet tevreden te zijn over de praktijkstage in het buitenland. Omgekeerd kan de opleiding leren van deze situatie. Als een oplossing gevonden kan worden waarbij studenten weer met en van medestudenten kunnen leren en meer contact hebben met de docenten voor inhoudelijke en methodisch begeleiding, kortom, als de beperkingen van de afstand kunnen worden opgeheven kan de opleiding studenten een rijke leerervaring bieden op diverse locaties in de wereld. <p>In deze paper worden enkele belangrijke leerprincipes belicht die een onderbouwing vormen voor samen leren op afstand. <p><em>Wat ik nu nog mis: Wat trekt mij? Wat is mijn verbondenheid met het leerpsychologisch onderwerp? en Wat is de hefboom? </em> <h1>Theorie</h1> <p>Wat is het overkoepelend thema? En wat zijn de nauw verwante thema’s? Kies ik CSCL als hoofdonderwerp en bijvoorbeeld CESILE (en KF) en … als nauw verwanten, dan ben ik volgens mij echt té didactisch bezig. <p>Ik kan ook kiezen om Samenwerkend leren als hoofonderwerp uit te werken en Situated learning (COP) en bijvoorbeeld computergebaseerde leeromgevingen als nauwverwante onderwerpen. Ze staan alle drie uitgewerkt bij het thema Constructivisme in Valcke. Maar dan nog, vraag ik me nog steeds af hoe ik op hoofdlijnen kan blijven (leerpsychologische thema's) in plaats van de onderwijsconcepten/instructieaanpakken uit te werken. <p>Hmmm, maar ook in het voorbeeld vanuit MLI lijkt het te gaan om nauwverwante onderwijsconcepten: <p><em>"(voorbeeld: onderwerp is communities of practice, verwante onderwerpen kunnen zijn: professionele leergemeenschap; leernetwerken; kenniskringen)"</em> <p>Vanuit de onderwijsvisie van de opleiding is het voor de hand liggend om samenwerkend leren (groepswerk) te behandelen. Valcke haalt de overduidelijke bewijzen aan van de positieve effecten van samenwerkend leren (Valcke, blz 278). Het gaat om de positieve impact op: kennisconstructie, een positieve motivatie en leerhouding, het ontwikkelen van sociale vaardigheden en het ontwikkelen van metacognitie. Het dient als de onderlegger voor de beschreven situatie van het afstandsleren. Het computer supported collabarative learning is een methode om samenwerkend leren op te zetten. <p>Andere lijnen die goed passen: Een toelichting op het sociaal constructivisme met Vygotsky (Leren is een sociaal proces/zone van naaste ontwikkeling), Bruner, Piaget en Dewey. Situated Learning (COP): Lave & Wenger <p>CSILE: Bereiter/Scardamalia (waarom staat dit niet in Valcke?????? net als Illeris overigens). Ik denk dat dit te veel een didactische uitwerking is… net als PI en CSCL (het ondersteunen en begleiden van het leerproces met behulp van computer). Maar wat is de status hiervan? De houdbaarheidsdatum? Zijn er al nieuwere opvattingen? <p>En dan zijn er nog andere interessante theoriën: <ul> <li>Feedback: Hattie & Timperley en de rol van Peer's <li>Reflectie: Korthagen <li>Reflective practitioner <li>Ecologie/logische niveaus: Bateson (maar wat is het verband :( ) <li>3 metaforen: Hakkarainen, Paavola, (sluit erg aan bij mijn opvattingen, maar hoe past dit?) <li>Trialogisch leren als didactische verwerking van de 3 metaforen? <li>Ruimte/Ba’s: Nonaka & Takeuchi (interessant, welke rol spelen de ruimtes bij leren op afstand?) <li>En waar hoort netwerkleren?</li></ul> <p>Andere vragen/gedachten: transfer en authentieke situatie en conceptuele conflicten/arousel... <h1>Het verband tussen al deze lijnen? </h1> <p>Hoe kies ik een hoofdconcept en de twee nauwe verwanten? Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-20733040904326845642014-02-10T15:49:00.001-08:002014-02-27T13:34:04.178-08:00Verschil tussen psychologie, leervisie en concepten<table class="tr-caption-container" style="text-align: center; margin-left: auto; margin-right: auto" cellspacing="0" cellpadding="0" align="center"> <tbody> <tr> <td style="text-align: center"><a style="margin-left: auto; margin-right: auto" href="http://4.bp.blogspot.com/-h1vend4aZxU/Uvlk4NuUhKI/AAAAAAAAA74/BEyVE3hEYnA/s1600/10-02-14+-+1" imageanchor="1"><img style="margin-left: 0px; display: inline; margin-right: 0px" border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-h1vend4aZxU/Uvlk4NuUhKI/AAAAAAAAA74/BEyVE3hEYnA/s1600/10-02-14+-+1" width="500" height="375"></a></td></tr> <tr> <td class="tr-caption" style="text-align: center">Ik had behoefte om te schematiseren. </td></tr></tbody></table><span style="font-size: 13px; text-align: center"><span style="font-family: inherit">Ik blijf moeite houden met het verschil tussen de diverse theorieën die we lezen. Nog maar eens het overzicht er bij pakken wat Karin zo mooi gevonden had.</span></span><br><span style="font-size: 13px; text-align: center"><span style="font-family: inherit"><br></span></span> <div class="separator" style="text-align: center; clear: both"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="http://edudemic.com/wp-content/uploads/2013/06/learningtheories-full.jpg" imageanchor="1"><img style="margin-left: 0px; display: inline; margin-right: 0px" border="0" src="http://edudemic.com/wp-content/uploads/2013/06/learningtheories-full.jpg" width="500" height="358"></a></div><span style="font-size: 13px; text-align: center"><span style="font-family: inherit"><br></span></span> Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-77128722067550353782014-02-09T14:17:00.001-08:002014-03-10T14:48:03.624-07:00Visie op visie op leren<div class="separator" style="text-align: center; clear: both"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="http://www.managementsite.nl/content/uploads/2010/02/8416-stap-verder-dan-visie-missie-kernwaarden_l.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="http://www.managementsite.nl/content/uploads/2010/02/8416-stap-verder-dan-visie-missie-kernwaarden_l.jpg" width="500" height="300"></a></div><br> <p>Kijkend naar het Progressive Inquiry-model, hobbel ik nog steeds heen en weer tussen "Processing Research Problem" en "Creating Working Theories". Vanwege de noodzaak bij te blijven met het lezen van literatuur kom ik voortdurend in aanraking met een berg informatie en concepten, zonder dat ik al weet wat het te onderzoeken probleem nu eigenlijk is.</p> <h1>Bijtend in eigen staart</h1> <p>Wat is nu precies het probleem met die 'buitenlandstage'? Van wie moet het leren nu verbeteren? En welk leren moet er dan verbeteren? In mijn antwoorden lijk ik in rondjes te cirkelen. Ik weet niet waar ik beginnen moet en bijt mezelf steeds weer in mijn eigen staart.</p> <h1>Sociaal constructivistische kijk op leren</h1> <p>Centraal in de leervisie van CTO staat de sociaal constructivistische opvatting over leren en het inrichten van leerprocessen.</p> <p><i></i><i>"Hierin wordt leren gezien als een actief proces, waarbij de lerende zelf informatie en ervaringen verwerkt om het geleerde betekenis te kunnen geven (Ng en Bereiter, 1992). Deze nieuwe informatie en ervaringen vallen op hun plaats door ze te koppelen aan bestaande kennis en ervaringen. De nieuwe betekenis en het nieuwe construct wordt in bepalende mate beïnvloed door reacties en opvattingen uit de sociale omgeving (Witteman, 2001). Het – als opleiding - handelen vanuit een sociaal constructivisme opvatting plaatst leren direct in een relevante, sociale context en beïnvloedt daarmee de transfer naar de werkpraktijk op een positief wijze."</i></p> <h1>Focus</h1> <p>De visiebeschrijving helpt te focussen. Het verschil tussen de constructivistische en de sociaal constructivistische opvatting zit in de rol van de sociale omgeving. De terugkomdag (alleen voor de studenten die niet in het buitenland studeren) is helemaal ingericht om te leren volgens de sociaal constructivistische leeropvatting, waarbij medestudenten en docenten de sociale context vormen. Het curriculum is voor voor de 'buitenlandstudendenten' niet aangepast. Wie vormen voor deze studenten dan de sociale context?</p> <h1>Werktheorie</h1> <p>Hierbij een nieuwe poging om de stap naar "Creating Working Theories" te maken:</p> <p>In het buitenland, zonder terugkomdag, komen belangrijke principes van de sociaal constructivistische opvatting onder druk te staan. Voor het zelf betekenis geven aan het geleerde kan de student immers niet de reacties of percepties van medestudenten of docenten gebruiken.</p> <h1>Kritische evaluatie</h1> <p>Ik zal dit werktheorietje nu als blog posten en 'delen met de leergemeenschap'. Op naar de volgende stap: Het kritisch evalueren of de theorie stand houdt in de richting van een nieuwe theorie.</p> Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-11560604604716083882014-02-09T04:04:00.000-08:002014-02-09T04:04:22.181-08:00van Plato tot Ajzen<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; mso-ansi-language: EN-US;">“Human
behavior flows from three main sources: desire, emotion, and knowledge.” [Plato]<br /></span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="background: white;">Al twee weekenden ben
ik aan het schrijven schrappen, weggooien, lezen en het weer aanpassen van de eerste gedachten.<br />
Zakelijk schrijven is niet mijn sterkste punt trouwens.<o:p></o:p></span></div>
<span lang="NL" style="background: white; font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />Afgelopen vrijdag kwam het
besef, je kunt niet alles weten, je kunt niet alles lezen<br />
Onderzoekers zijn jaren bezig met onderzoeken, lezen en schrijven, dus Karin, loslaten!<br />
Het kan ook niet zo zijn dat je alles over intrinsieke en extrinsieke motivatie
weet en alle theorieën die erbij horen kunt beschrijven, dat kun je gewoon niet
in 3 maanden voor elkaar krijgen.<br />
Met die gedachte en nog steeds wetend dat de vaste literatuurlijst voldoende aanknopingspunten
zou moeten opleveren ben ik net als Martin weer even in de teken en verbinden
modus gaan zitten.<br />
<br />
Bij zowel Deci , Illeris als Pink wordt
over 3 drijfveren, basisbehoeften of Motivatie 1.0, 2.0 en 3.0 gesproken…laat
ik daar nou maar eens gewoon mee aan de slag gaan.<br />
Ik werk inmiddels wel toe wat ik er in mijn eigen toekomstige onderzoek mee kan
(vooral qua te ontwikkelen instrumenten wel wat mooie nieuwe ideetjes).<br />
Dus ook Ajzen betrek ik er uiteindelijk in de vervolgvraag bij <br />
<b><br />Van Intrinsieke motivatie naar Planned Behaviour.<br /></b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim_4AuIUCVtG0ujIGSXDhRYIXxTXcp0tvHtBt0MEuABhkd7TEmrZtbujVIucihs1O7jdLBgkz9_8oUcOZGBkb_7v13iBs5NoHMhPvBkc2ER6mPzrYkHziwDRIekRr3XpMqMgCfyyNrOeg/s1600/verbindingen_brainstorm.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim_4AuIUCVtG0ujIGSXDhRYIXxTXcp0tvHtBt0MEuABhkd7TEmrZtbujVIucihs1O7jdLBgkz9_8oUcOZGBkb_7v13iBs5NoHMhPvBkc2ER6mPzrYkHziwDRIekRr3XpMqMgCfyyNrOeg/s1600/verbindingen_brainstorm.png" height="484" width="640" /></a></div>
<span lang="NL" style="background: white; font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><b><br /></b></span>Karin Wintershttp://www.blogger.com/profile/03516967649689381017noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-13873031084696720882014-02-04T02:01:00.000-08:002014-02-04T02:01:45.917-08:00Oh jee, weer een andere theorie....help even aub.Net als al mijn klasgenoten ben ik druk lezend en nadenkend over de themapaper Leerpsychologie, <br />Mijn eerste interesse ging uit naar de Selfdetermination Theory van Deci & Ryan, omdat met name intrinsieke en extrinsieke motivatie van belang is bij het leren (laat ik het maar even heel breed houden).<br />Natuurlijk staat Daniel Pink met Drive op de gelezen lijst en kan ik zijn opvattingen gebruiken om door te denken over HOE je mensen motiveert.<br /><br />Daarna wandelde via een omweg Icek Ajzen mijn zoek en vind lijn in met de Planned Behaviour theory. Hij zegt dat het gedrag van mensen te voorspellen is, als ze aangegeven hebben de "intentie" te hebben om iets te gaan doen (weer even heel kort door de bocht, want ik tik in mijn werktijd).<br />De paper <a href="http://www.zuyd.nl/onderzoek/lectoraten/professionalisering-van-het-onderwijs/presentaties" target="_blank">Zin in professionalisering?</a> (via Zuyd Hogeschool) breidde het model van Ajzen uit met een concept model, waar mijns inziens intrinsieke en extrinsieke motivatie mooi gecombineerd wordt en het over professionalisering van docenten gaat.<br /><br />Gisteren kreeg ik een presentatie onder ogen van een collega die onderzoek gedaan heeft naar Mobiel Leren. In de presentatie zag ik een afgeleide van de Theory of Reasoned Action (de voorloper van de Planned Behaviour Theory) namelijk het <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Technology_acceptance_model" target="_blank">Technology Acceptance Model</a> van Fred Davis en Richard Bagozzi.<br /><br />Als ik nu toch weer kijk naar ICT bekwaamheid en het in beweging krijgen/laten komen van leerkrachten om ICT bekwamer te worden om zo het onderwijs te verrijken met meer ICT, moet ik dan ook niet kijken naar het Technology Acceptance Model?<br /><br />Misschien ga ik zo te ver af van Leerpsychologie en zou ik dit in mijn achterhoofd moeten houden bij ontwerp of straks in het werkelijke onderzoek, of gewoon als vervolgvraag stellen.<br />Zo op het eerste gezicht (ik heb er nog niets echt over bestudeerd) is het een model dat uitgaat van het werkelijk al (of willen) gebruiken en het gebruiksgemak van tools en zou in bijvoorbeeld keuze processen interessant kunnen zijn.<br />Ik denk dat het meer gedacht is vanuit gebruiksgemak van bepaalde tools en dat ik het mezelf op deze manier niet makkelijker maak.<br /><br /><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFstAptpgta-r-gYUYy9v9JiLws-9rP-LXr65_P2ay8orR4EWAUojqmPCWfH1nYW5vxOJGCqm1DQgWWrkPPJzNr9YznL8vzl70SzLMz5-dk8tBDPW1Y8crex69wmff8sDHe_gK3cTuy-8/s1600/Technology_Acceptance_Model.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFstAptpgta-r-gYUYy9v9JiLws-9rP-LXr65_P2ay8orR4EWAUojqmPCWfH1nYW5vxOJGCqm1DQgWWrkPPJzNr9YznL8vzl70SzLMz5-dk8tBDPW1Y8crex69wmff8sDHe_gK3cTuy-8/s1600/Technology_Acceptance_Model.png" height="240" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Technology_acceptance_model" target="_blank">bron</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Even reflecterend op mijn leren, ik heb de afgelopen weken verschrikkelijk veel nieuws gezien en onvoorstelbaar veel gelezen. Ik ben nog lang niet klaar dus.</div>
<br />
<br />Karin Wintershttp://www.blogger.com/profile/03516967649689381017noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-79246573248316228742014-01-31T10:37:00.000-08:002014-02-27T13:02:58.687-08:00Een vingeroefening in conceptualiseren<div class="separator" style="text-align: center; clear: both"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj60H_wTiqWZEbIOn2424h0obbL75wqchHKILpaUePBdnkKuBWKG1lKJ4Nfw8J0CZdpOukvWcfl02EzyOaVOOHYHEdQC_RaYc21dx9AIfQkPQb2Kg7Hy-1YUBcxQzvsIZwucLSuj5txtik/s1600/wiskunde_vingers_3.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj60H_wTiqWZEbIOn2424h0obbL75wqchHKILpaUePBdnkKuBWKG1lKJ4Nfw8J0CZdpOukvWcfl02EzyOaVOOHYHEdQC_RaYc21dx9AIfQkPQb2Kg7Hy-1YUBcxQzvsIZwucLSuj5txtik/s1600/wiskunde_vingers_3.jpg" width="500" height="256"></a></div> <p>Ik heb geprobeerd wat te mindmappen. Een vingeroefening om zo wat concepten die komen kijken bij het 'afstandsleren' een plaats te geven. En ergens gaat het dan fout. Het proces levert van alles op, zonder dat dat ook de bedoeling was.</p> <h2><b>Bijeffecten</b></h2>Tijdens een 'Hangout' met Karin, maar ook tijdens het rennen met Lisa kwamen er wel wat concepten op, maar ze verdwijnen ook weer. In mijn zoektocht kom ik op de blogpost van Karin en ga geïnspireerd verder. Ik kom nog even langs de blogpost van Suzan en wordt op een idee gebracht, een concept diende zich aan. Wat het was weet ik niet meer. Vervolgens zit ik een paar uur lang in Valcke en schrijf ik een blogpost over een didactisch model. Of is het een leerconcept? En wat is dan het verschil met een leerpsychologie?<br><br> <h2><b>De mindmap</b></h2>Hieronder staat hij dan. Omdat ik Karin heb beloofd niet te lang in mijn eigen hoofd te blijven zitten...<br><span id="goog_395610243"></span><span id="goog_395610244"></span><br><span id="goog_1207196053"></span><span id="goog_1207196054"></span> <div class="separator" style="clear: both"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZrqli6lFH6He4CqVkTT-P0tJugtI129wM1czGz5CHVtRYlmW808fJPGjj8nnEssuK7oFIo9e8wlfc9bSD6EBklDbUQPZinX_6UP489TvA05flniiSMpG0qr6Ti7h0TRkk21DXy2LEBGM/s640/blogger-image--154795944.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZrqli6lFH6He4CqVkTT-P0tJugtI129wM1czGz5CHVtRYlmW808fJPGjj8nnEssuK7oFIo9e8wlfc9bSD6EBklDbUQPZinX_6UP489TvA05flniiSMpG0qr6Ti7h0TRkk21DXy2LEBGM/s640/blogger-image--154795944.jpg" width="500" height="308"></a></div> Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-30464010451910400822014-01-31T07:52:00.002-08:002014-03-10T14:52:27.908-07:00Waar blijft de meester als de gezel naar het buitenland gaat?<div class="separator" style="text-align: center; clear: both"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="http://www.sportinholland.nl/uploads/articles/1595.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="http://www.sportinholland.nl/uploads/articles/1595.jpg" width="500" height="337"></a></div> <h2> </h2> <p>Waar blijft de meester als de gezel naar het buitenland gaat? Deze en andere vragen spelen in mijn hoofd als ik nadenk over het leren van de 'buitenlandstudenten' in onze opleiding. Maar wat helpt het beantwoorden van een vraag als deze me bij het maken van een paper voor het vak Leerpsychologie? </p> <h1>Cognitive apprenticeship</h1> <p>Waar komt het model van leerling-gezel-meester vandaan? En welke elementen in dit model zijn van toepassing op de stages in het buitenland? <p>Brown en Newman (1989) zijn de grondleggers van het model Cognitive apprenticeship. Centraal in deze opvatting staat het modelleren en expliciet maken van kennis en vaardigheden in complexe situaties. De gezel start met eenvoudige taken en leert door de samenwerking met de meester gaandeweg steeds beter het juiste gedrag en de onderliggende cognitieve processen en assumpties aan te wenden. Volgens Snowman en Biehler (2003) construeren de meester en de leerling samen de benodigde kennis. De rol van de meester (mentor) is die van stellingen-bouwer (uit het constructivisme: scaffolding). Tijdens de taakuitvoering geeft hij telkens hints en stelt vragen en bouwt zo een stelling rondom de kennis die de leerling zelf opbouwt. <h1>Stage creatieve therapie</h1> <p>Het meester-gezelleren lijkt me erg toepasselijk als methode bij de opleiding creatieve therapie. De problematiek waar cliënten mee worstelen is vaak meervoudig en maakt het geven van creatieve therapie aan cliënten complex. Een andere cultuur en taal kunnen een stage in het buitenland nog veel moeilijker maken. <h1>De vraag en het antwoord</h1> <p>Zouden docenten niet veel meer 'meester' moeten zijn en studenten 'gezel'. Ja, vast! Mijn intuïtie zegt me dat je daar niet voor gestudeerd hoeft te hebben. <p>Wat moet ik dan lezen/leren/doen om mijn paper dichterbij te krijgen? Is het model van Cognitive apprenticeship nu een methode of een leerpsychologie? Hmmm, het woord zegt het eigenlijk al. Maar wat is een leerpsychologie dan eigenlijk? </p> Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-20722164014175503602014-01-31T02:44:00.001-08:002014-01-31T02:46:06.454-08:00Drive, rij jij of rij ik?<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Braindump <br />
<br />
Mijn twee zoons zijn beiden “dropouts” op de reguliere middelbare school. <br />
Beiden zijn bereslim, maar door hebben spijbelen en daardoor slechte resultaten
(of andersom) niet via de normale weg hun
schoolloopbaan vorm gegeven.<br />
Straffen en belonen was aan hen niet besteed. <br />
Inmiddels zijn ze beiden na wat omwegen aan het studeren en doen dat nog steeds
met “frisse” tegenzin.<br />
Het schoolse systeem van uurtje dit en uurtje dat past niet bij hen. Het
keurslijf van het schoolse leren, de theorie doorworstelen en niet toepassen is
daar mede een oorzaak van. Maar ergens moet er iets van het ontbreken van
motivatie inzitten of (wijzend naar de school) hoe kan het dat de leraren hen
niet hebben kunnen motiveren tot leren?<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Nauurlijk speelt het “puberbrein” daar ook een
rol in, het moeten maken van keuzes voor je toekomst terwijl de hormonen door
je lijf gieren.</div>
<div style="text-align: left;">
<span style="text-align: center;">Wat ging er niet goed en wat had er anders gekund? </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">
<br />
Mijn man is in de laatste fase van zijn Bachelor Culturele Wetenschappen, die
hij volledig via de Open Universiteit volgt. Zelfstudie en kluizenaarschap, met
daarbij steeds mijn bewondering maar ook kritische vragen….pas je ook toe wat
je leert? Zijn motivatie (intrinsiek) is bewonderenswaardig, wat drijft hem?<br />
Wat maakt dat hij die motivatie tot eenzaam en zelfstandig studeren kan
opbrengen?<br />
<br />
Zelf ben ik een aantal keren begonnen met thuisstudies, ik heb wel wat
modules gehaald, maar mijn leervoorkeur is gewoon anders. Daarnaast aard ik
goed in sociale omgevingen, delen vragen en uitdagen. Wat is mijn motivatie?<br />
<br />En daar zit ik nu…op mijn studieplek….mezelf te motiveren om de verbinding
tussen mijn opdracht en de theorie te pakken te krijgen.<br />
De vorige blogpost staat nog als een huis, maar de stapel boeken en berg papers
groeit.<br />Welke strategie ga ik nu hanteren om vandaag mijn inleiding en de eerste “outlines”
voor mijn themapaper in de steigers te zetten.</span></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="text-align: center;">Een van mijn lijfspreuken is: practice what
you preach …..zou je dat dan ook niet moeten toepassen als het gaat om
motivatie? Wat je van je leerlingen verwacht moet je op z’n minst van jezelf
verwachten.</span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYw3dIMUAGIN-GhwB88U8BNrygJkVkQO73KoHg9CIrbZfyMx_0H0rcX7EDK-Y0FNr_Pldfdx-P3d66tZFshxpFVjiJCUBthjmkEB6SSfX2Pf-DCVihFL2ElkRC9OX9DJuLQL8djH3ubhM/s1600/roze+stuur.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYw3dIMUAGIN-GhwB88U8BNrygJkVkQO73KoHg9CIrbZfyMx_0H0rcX7EDK-Y0FNr_Pldfdx-P3d66tZFshxpFVjiJCUBthjmkEB6SSfX2Pf-DCVihFL2ElkRC9OX9DJuLQL8djH3ubhM/s1600/roze+stuur.jpg" height="200" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">
Dan is schrijven over een leertheorie/leerpsychologie volgens mij iets waar ik
zelf “warm voor loop”<br />
Gooi dus Illeris in een hoek, want kan daar helemaal niets mee….<br />
<br />
Als Blogger zet ik meestal al woordenbreiend een basis verhaal met daarboven een titel neer.<br />
Ik denk dat die die methode maar ga hanteren voor de paper. Doen waar je goed
in bent, wat je motiveert en daardoor de “drive” hebben om het stuur in handen
te houden.<br />
Wordt vervolgd…….<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
Karin Wintershttp://www.blogger.com/profile/03516967649689381017noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-3826170359074834132014-01-30T00:03:00.002-08:002014-01-31T01:17:03.184-08:00Bevlogenheid in werk en leren <span style="background-color: white;"><span style="font-family: Lucida grande, Arial, Verdana, sans-serif;">In de verkenning van concepten blijf ik cirkelen rond wat zijn drijfveren voor mensen om te leren. Motivatie is dan een kernconcept, maar het is ook heel erg breed. In mijn verdere onderzoek op dit concept ben ik gestuit op "bevlogenheid". In de Canon is hierover ook een hoofdstuk opgenomen. Arnold Bakker (hoogleraar Arbeids- en organisatiepsychologie) heeft het concept bevlogenheid uitgewerkt. Ideeën uit de positieve psychologie (Seligman; Csikszentmihalyi) vormen de basis waarop hij voortborduurt. Het concept wordt uitgewerkt in de context van leren in het werk. Bevlogenheid als tegenpool van burn-out. Bakker geeft aan dat er een positieve relatie bestaat tussen bevlogenheid en prestaties en dat het een stimulerende invloed heeft op leren. Het lijkt me zeer de moeite waard dit concept verder te onderzoeken in relatie tot mijn eigen context / vraagstuk. Bakker geeft overigens aan dat vooral leidinggevenden een rol kunnen hebben in het stimuleren van de condities zoals goede werksfeer, positief leerklimaat.</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00445701697199199116noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-41232684578784246972014-01-26T07:05:00.004-08:002014-01-26T11:31:41.548-08:00Houd je dunne docenten dikke wortels voor? ….over het motiveren van de lerende professional.<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span lang="NL" style="border: 1pt none windowtext; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt; padding: 0in;">Natuurlijk
is de titel een verbastering van een uitspraak van Frits van Oostrom in zijn
Kohnstamm lezing van 2007.<br />
<br />
Uitgangspunt: alle leerkrachten zijn gemotiveerd om zich blijvend te
ontwikkelen.<br />
<br />
In het kader van “practice what you preach” zou dat vanzelfsprekend zijn.<br />
Leerkrachten die anderen motiveren en stimuleren om zich te ontwikkelen, hebben
zelf die motivatie voldoende en beseffen dat je nooit uitgeleerd bent. Zij
houden zich dus ook aan de uitgangspunten van </span><span lang="NL" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt;"><span class="apple-converted-space"> </span></span>Wet op de beroepen in het onderwijs<span class="apple-converted-space"> (</span>Wet BIO, 2006). De wet BIO is een Nederlandse<span class="apple-converted-space"> </span><span lang="NL" style="background: white; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt;">onderwijswet<span class="apple-converted-space"> </span>waarin de<span class="apple-converted-space"> </span>
gewenste bekwaamheid van de onderwijsprofessional <span class="apple-converted-space"> </span>wordt uitgedrukt in 7 bekwaamheidseisen
en waar in beschreven wordt dat deze bekwaamheid onderhouden dient te worden. </span><span lang="NL" style="border: 1pt none windowtext; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt; padding: 0in;"><br />
</span><span lang="NL" style="border: 1pt none windowtext; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt; padding: 0in;"><br />
Mensen in mijn omgeving worden soms gek van mijn gedram als het gaat om het
vergroten van ICT bekwaamheid van docenten.<br />
Daar loop ik veel vaker op tegen de vragen: Waarom moet deze omhoog? Ik heb het
al zo druk? Ik heb er zelf geen last van dat mijn ICT bekwaamheid niet zo groot
is, dat is een aanname die jij als “geeky” doet.<i><br />
</i><br />
Maar wat nu als de “lerende professional” de urgentie van het vergroten van ICT
bekwaamheid helemaal niet inziet. Dat is eigenlijk een van mijn deelvragen in
het onderzoek waar ik al voor een deel mee begonnen ben.<br />
Hoe kan ik hen laten inzien dat die urgentie wel degelijk groot is en op die
manier de motivatie om zich te bekwamen los maken? </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9D3VZDoWth28z-QwZkb_dE1arkFOl87OHVlAiI5dUh-6W3swShQD6jmtiz9Mi81yE6zQ7ZoDM8VKFlyc-p8Eim6QC_M3Zx1umDuTnyGy65lX7hELDfcQbWVcfNgzXwFPpfRWDnf2lPr8/s1600/pijn-en-plezier-principe.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9D3VZDoWth28z-QwZkb_dE1arkFOl87OHVlAiI5dUh-6W3swShQD6jmtiz9Mi81yE6zQ7ZoDM8VKFlyc-p8Eim6QC_M3Zx1umDuTnyGy65lX7hELDfcQbWVcfNgzXwFPpfRWDnf2lPr8/s1600/pijn-en-plezier-principe.jpg" height="191" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span lang="NL" style="border: 1pt none windowtext; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt; padding: 0in;"><a href="http://www.hypnoseinstituutnederland.nl/hypnose-en-stoppen-met-roken/" target="_blank">[Bron]</a></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span lang="NL" style="border: 1pt none windowtext; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt; padding: 0in;"><br />
Moet ik Keiharde interventies plegen door alle technologie te verwijderen en te
verbieden? <br />
Als je dat niet slim aanpakt loop je direct het risico van een “Pocket Veto” want leerkrachten
hechten sterk aan hun autonomie.<br />
<br />
<i><b>Motivatie en zelfregulatie zijn van groot
belang wanneer een professional “zijn/haar” eigen bekwaamheid onderhoudt en
aantoont.<br />
De autonome professional in een lerende organisatie, weet wat goed voor
hem/haar is.</b><o:p></o:p></i></span></div>
<span lang="NL" style="border: 1pt none windowtext; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt; line-height: 115%; padding: 0in;"><br />
In de zelfdeterminatie theorie van Deci & Ryan vind ik met name de behoefte
aan beheersing (competence) interessant en ik ben daardoor al direct
geconfronteerd met een fout die we gemaakt hebben door de 0-meting ICT
bekwaamheid uit te zetten. <br />
De deelnemers zijn daarin geconfronteerd met het feit dat ze iets nog niet of
niet goed genoeg kunnen.<br />
</span><span lang="NL" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;"><br />
Intrinsieke en extrinsieke motivatie, waar met name Deci &Ryan maar ook
Aizen en Daniel Pink over geschreven hebben wil ik als eerste uitgangspunt nemen
voor mijn paper over leerpsychologie.<br />
<br />
De attributietheorie voor motivatie (Weiner 1992) laat ik nog even buiten
beschouwing, deze heeft meer met het slagen en falen te maken, dat is niet waar
ik naar op zoek ben.<br />
<br />
Vanuit historisch perspectief zijn de Griekse filosofen (Plato en Aristoteles)
al aan het denken geweest over de Wil en Volitie (het gedrag dat voortvloeit
uit het volgen van de eigen wil)<br />
De psycholoog Wundt heeft de basis gelegd voor een wetenschappelijke benadering
van motivatie. Natuurlijk zijn de behavioristen van belang.<br />
In Thema 12 van Onderwijskunde als
ontwerpwetenschap komt ook de James-Lange theorie nog aan de orde, daar moet ik
me nog in verdiepen.</span><br />
<span lang="NL" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;"><br /></span>
<span lang="NL" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;">Inmiddels merk ik dat ICT bekwaamheid alleen een vehikel wordt om een verhaal aan op te hangen, de motivatie, de zelfsturing de lerende organisatie zijn veel belangrijker, welke bekwaamheid is dan minder van belang, Het in beweging brengen van de professionals.<br />Daarnaast vind ik het wel heel apart dat er nog steeds in beleidsstukken over profesionalisering NIETS over ICT bekwaamheid gezegd wordt, dat is dus wel een subdoel.<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></span>Karin Wintershttp://www.blogger.com/profile/03516967649689381017noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-26228728632907219512014-01-24T13:07:00.000-08:002014-03-10T14:54:55.474-07:00De eerste Working theories<div style="font-size: 12px; font-family: helvetica; margin: 0px"></div> <div class="separator" style="clear: both"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNrENc19RbiI96y1Djo1fxoziPl6J5Bwge-qwhCYo5R9a2VUPX7CH0tr_64PYu3l-I6kRCnqaV3AfJYRzpgx2-JAsCZAHgRiKEr9EYq4iT6PJeDBYqJfPfwnU9PYP4-Iv5hc-ADhoCIFs/s640/blogger-image--2118819927.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNrENc19RbiI96y1Djo1fxoziPl6J5Bwge-qwhCYo5R9a2VUPX7CH0tr_64PYu3l-I6kRCnqaV3AfJYRzpgx2-JAsCZAHgRiKEr9EYq4iT6PJeDBYqJfPfwnU9PYP4-Iv5hc-ADhoCIFs/s400/blogger-image--2118819927.jpg" width="500" height="368"></a></div> <div style="font-size: 12px; font-family: helvetica; margin: 0px"><br></div> <p>Geïnspireerd door de gesprekken met medestudenten en docenten hierbij wat eerste Working theories.</p> <p>Als de context waarbinnen leren plaatstvindt te veel is afgezonderd van andere lerenden (peers) dan komt leren onvoldoende tot stand:</p> <div style="font-size: 12px; font-family: helvetica; margin: 0px"></div> <ul> <li>afstandsleren in een individuele context (studenten in een buitenlandstage) vraagt om het faciliteren van sociale interactie (peer/peer) <li>peerprocessen moeten worden benadrukt in afstandsleren <li>de rol van coach/mentor/bestuurder/facilitator is van wezenlijk belang bij het afstandsleren (hij zij kan bepaalde sociale/peer processen initiëren/sturen) <li>feedbackprocessen werken op een hele eigen manier (vanwege afstand) en technologie speelt daarom een wezenlijke rol in afstandsleren, als communicatiedrager</li></ul> <p>Samenvattend betekent dit volgens mij dat ik een antwoord probeer te vinden op de vraag: <b>Wat is afstandsleren?</b> Is er al een theorie(en) die afstandsleren beschrijft. Hoe past deze theorie in bestaande leertheorieën?</p> Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-57174377763074731112014-01-11T05:30:00.002-08:002014-02-27T12:57:28.196-08:00Wat biedt het buitenland?<div style="font-size: 13px; font-family: arial, sans-serif; color: #222222; background-color: white"><br> <div class="separator" style="text-align: center; clear: both"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOggcO0ZUQ4lAqnhp-ea8xiuY-G2rXmOUVQvLaXMRmmOdkkGayKNsg-TF9gM9qOLPBhuv5dg7CTg7AtouFjpM1pcdxOlLg_fKlGFyWil5VmVXRUwdz_f-hxbiV14Be2hY9-yWYOTn_gx4/s1600/2014-01-06.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOggcO0ZUQ4lAqnhp-ea8xiuY-G2rXmOUVQvLaXMRmmOdkkGayKNsg-TF9gM9qOLPBhuv5dg7CTg7AtouFjpM1pcdxOlLg_fKlGFyWil5VmVXRUwdz_f-hxbiV14Be2hY9-yWYOTn_gx4/s1600/2014-01-06.jpg" width="500" height="339"></a></div> <div style="text-align: left"></div> <p>In de kerstvakantie heb ik wat hardop zitten denken. Hoe kan ik mijn literatuuronderzoek voor het vak Leerpsychologie koppelen aan een innovatieopdracht? Mijn neef Elwin had op zijn school een onderzoek gedaan naar een concreet probleem. Dat bracht me op het spoor van de Buitenland-studenten. <h2>Concreet probleem</h2> <p>Elk jaar zijn er zo'n 20 studenten die in het buitenland stage lopen. Het levert ze een prachtige ervaring op. Toch is de tevredenheid over de begeleiding erg laag. Ook Scholar (de ELO) krijgt een lage beoordeling. <h2>Waarom de Buitenland-studenten? </h2> <p>In de diverse gesprekken (o.a. met mijn studiecoach Ard) wordt me duidelijk dat mijn ik mijn innovatieopdracht niet te breed moet maken. Baken het probleemgebied scherp af en zorg dat het haalbaar is. Probeer ook de diverse thema's binnen de opleiding (zoals leerpsychologie) te koppelen aan je innovatieopdracht. De buitenlandstage is zo'n afgebakend onderwerp met een concreet probleem. <h2>Netwerkleren in het buitenland?</h2> <p>Wat vraagt dit afstandsleren nu precies van studenten en docenten? Is er een visie op leren die dit aspect centraal stelt? Voor Leerpsychologie zou ik me mogelijk kunnen verdiepen in het thema netwerkleren. Maar wellicht zijn er andere visies?<br></p></div> Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-51558782582656022412014-01-11T01:44:00.001-08:002014-01-11T02:41:56.992-08:00De motivatie is er weer, daar wil ik ook meer over weten!<span lang="NL" style="font-family: inherit; line-height: 115%;">Deze
week riep Minister Jet Bussenmaker dat studenten studiepunten moeten kunnen
behalen door deel te nemen aan online cursussen, met name MOOC’s.<br />
Een MOOC is een Massive Online Open Course waar tegelijkertijd grenzeloos veel
deelnemers in kunnen participeren.<br /><a href="http://www.te-learning.nl/blog/" target="_blank">Wilfred Rubens</a> van de Open Universiteit was onlangs de organisator van zo’n
MOOC over eLearing bij de Open Universiteit.<br />
Nu wil ik niet gaan bekijken wat een MOOC of Online Cursus is en ook niet hoe
deze didactisch ingericht is. (Dat zou een mooi onderwerp zijn voor het thema
Didactiek.)<br />
Maar ik wil weten wat mensen motiveert en hoe zij gemotiveerd blijven. <br />
Dus waar komt de motivatie bij zelf gereguleerd leren vandaan en hoe ziet deze
er uit.</span><br />
<span lang="NL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span>
<span lang="NL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span>
<object height="315" width="560"><param name="movie" value="//www.youtube.com/v/aee4ONWZFj0?hl=nl_NL&version=3"></param>
<param name="allowFullScreen" value="true"></param>
<param name="allowscriptaccess" value="always"></param>
<embed src="//www.youtube.com/v/aee4ONWZFj0?hl=nl_NL&version=3" type="application/x-shockwave-flash" width="560" height="315" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Ook ik deed mee aan verschillende online
trainingen, cursssen en MOOC’s<br />
Voor SKBO (mijn opdrachtgever) ga ik een Leergang ICT Bekwaamheid ontwikkelen
in een Leermanagement Systeem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Dat betekent dat de leraren die de nul-meting
hebben ingevuld, en daarvan de resultaten zelf kunnen bekijken, zelf aan de
slag gaan in deze omgeving om hun bekwaamheid te vergroten.<br />
Hopelijk mag ik in een later stadium gaan onderzoeken of deze vergroot is,
ofwel door gestuurd aanbod ofwel door zelfsturing. Daarnaast is leren in een
MOOC (wat heb je geleerd) lastig meetbaar, is dat omdat je deelneemt Formeel
leren of juist informeel (eruit pikken wat je nodig hebt en dat mengen met je
dagelijkse activiteiten).<br />
Bij dat laatste is motivatie erg
belangrijk.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Gaan mensen uit zichzelf leren als ze weten
wat ze zouden moeten leren?<br />
En als ze dat gaan doen, waar komt die motivatie dan vandaan en hoe ziet deze
eruit?<o:p></o:p></span></div>
<span lang="NL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Vandaag ga ik daar eens verder mee aan de slag.<br /><a href="http://www.symbaloo.com/home/mix/13eOhDDfSK" target="_blank">Op mijn Symbaloo pagina </a>verzamel ik daarover een aantal links.</span><br />
<span lang="NL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span>
<span style="font-family: Calibri, sans-serif;"><span style="font-size: 15px; line-height: 17px;">Prachtige Visualisatie door RSA <a href="http://www.thersa.org/events/video/vision-videos/the-surprising-truth-about-moving-others" target="_blank">van een lezing die Daniel Pink</a> gaf over zijn boek Drive</span></span><br />
<span style="font-family: Calibri, sans-serif;"><span style="font-size: 15px; line-height: 17px;"><br /></span></span>
<object height="315" width="560"><param name="movie" value="//www.youtube.com/v/u6XAPnuFjJc?version=3&hl=nl_NL"></param>
<param name="allowFullScreen" value="true"></param>
<param name="allowscriptaccess" value="always"></param>
<embed src="//www.youtube.com/v/u6XAPnuFjJc?version=3&hl=nl_NL" type="application/x-shockwave-flash" width="560" height="315" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>Karin Wintershttp://www.blogger.com/profile/03516967649689381017noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-18564743171985503592013-12-27T12:25:00.001-08:002014-01-27T00:58:47.751-08:00Theorie Leerpsychologie - Jan Gundelach.<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="font-family: inherit; line-height: 115%;">Theorie<span style="font-size: small;"><o:p></o:p></span></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit; line-height: 115%;">Leren van (teams van) docenten in een nieuwe interculturele context in
Ethiopië staat centraal in deze paper.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: inherit; line-height: 115%;">A1. Veranderingsstrategieën<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit; line-height: 115%;"> Ethiopië kent tot op
heden in het beroepsonderwijs uitsluitend theoretisch onderwijs. De innovatieve
verandering, opgelegd vanuit de Ethiopische overheid, is meer ‘praktijk’ in het
beroepsonderwijs. We
kunnen vier veranderkundige benaderingen onderscheiden, een ervan wil ik hier
toelichten: leren d.m.v. inzet van buitenlandse expertise in Ethiopië. Succesvolle
en curriculum- en onderwijsvernieuwing vatten we zelfs op als een
gemeenschappelijk leerproces van alle betrokkenen. <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">De
Caluwé en Vermaak (2006)</span> beschrijven vijf kleuren, Geeldruk; Blauwdruk;
Rooddruk; Groendruk en Witdruk. Aan de hand van twee kleuren constateer ik hoe
het Mizan A-TVET College Geeldrukdenken en Groendrukdenken toepast in haar
College. Geeldrukdenken is gebaseerd op sociopolitieke opvattingen over
organisaties, waarbij belangen, conflicten en macht een belangrijke rol spelen
(opgelegd door de Ethiopische overheid). Groendrukdenken vindt zijn oorsprong
in de action learning theorieën (o.a. Kolb), waarbij participatie van docenten
bij de introductie van “Teaching Cards” een belangrijk leerproces is.
Veranderen en leren zijn conceptueel sterk </span><br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: inherit; line-height: 115%;">gekoppeld. <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Illeris
(2007)</span> baseert zijn theorie op belangrijke traditionele leertheorieën en
ook op recent onderzoek naar leerprocessen draagt daarmee bij aan een meer
holistisch begrip van leren. Hij beschrijft twee processen: een interactief
proces tussen het individu en de sociale omgeving en een interne mentale
acquisitie of kennisverwerving waardoor de impulsen van de interactie
geïntegreerd worden met eerdere leerresultaten. Acquisitie bevat altijd inhoud
en een drijfveer, daardoor komt hij op drie dimensies van leren: inhoud,
drijfveer en interactie. Er is een spanningsveld tussen deze drie dimensies. De
inhoud dimensie heeft betrekking op kennis, begrip en vaardigheden, vaak gaat
het hier over leren in het dagelijks leven. De drijfveer dimensie bevat
motivatie, emotie en wil. We zien hier de balans tussen geestelijk en
lichamelijk en onze betrokkenheid is hier een belangrijke ontwikkeling, om tot
leren te komen. De interactie dimensie bevat actie, communicatie en
samenwerking. De sociale integratie wordt verkregen, het sociale aspect van
leren wordt hier duidelijk gemaakt. Deze leerdriehoek geeft de breedte en
diversiteit van leren aan en komt tegemoet aan de vraag vanuit de maatschappij
van leren als ontwikkeling van competenties.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: inherit; line-height: 115%;">A2. Grensoverschrijdende
context<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;"> Gezien de toenemende
globalisering en specialisering en daarmee toenemende interculturele
ontmoetingen is het steeds belangrijker om te begrijpen wat er gebeurt op de
grens van het ene systeem en het andere. </span><span style="line-height: 115%;">De nieuwe context in Ethiopië staat in dit
geval centraal voor het leren en is tevens de belangrijkste drijfveer voor het
leren van de docenten. De discrepantie tussen de onderwijsmethoden van de Nederlandse
docenten en de leerstijlen van de Ethiopische docenten zouden de docenten
aansporen om te leren. Dit is het kernpunt van het constructivistische
onderwijs waarin de context centraal staat voor het leren: “context is
everything” <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">(Jonassen, zoals geciteerd in Valcke, 2008, p.
265)</span>.<b> </b>In deze constructivistische benadering wordt ook
ingegaan wat het leren dan inhoudt in de nieuwe context, met name door het
(re)construeren van oude en nieuwe kennis. <b> </b></span><span style="line-height: 115%;"> <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Yrjö Engeström</span> geldt als een van de belangrijkste
grondleggers van de hedendaagse Cultureel-Historische Activiteiten Theorieën
(CHAT). Hij beschrijft dat leer- en ontwikkelingsprocessen en de aansturing
daarvan eveneens moeten worden bekeken als een wisselwerking tussen individu,
sociale omgeving en culturele artefacten. De bijdrage van deze theoretische
stap voor het denken over organisatieontwikkeling is het inzicht dat het
handelen en leren van een professional zowel belemmerd als gestimuleerd kan
worden, door het bieden van culturele artefacten en door interacties met
anderen daarover in de werkomgeving. Leren vindt niet alleen maar binnen
domeinen en praktijken plaats (verticaal), maar in belangrijke mate ook tussen
domeinen en praktijken (horizontaal). Allereerst wordt leren vanuit een langere
tijdschaal bekeken en ingebed. Dat wil zeggen dat er een verbinding wordt
gemaakt tussen verleden, heden en toekomst. Volgens <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Kessels (1993)</span> is het ook belangrijk om bij
adviseren en ontwerpen van leeractiviteiten, om voldoende oog te hebben voor
creatieve spanning, taakspanning en leerspanning. Met name leerspanning zal
ertoe zorgen dat energie vrijkomt voor het bepalen van de nieuw te ontwikkelen
competenties. </span><span style="line-height: 115%;">Angyris en Schön (zoals geciteerd in <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Ruijters & Simon, 2012</span>) onderscheiden het leren in twee soorten:
single-loop en double-loop learning. Single-loop learning: het leren om nieuwe
actiestrategieën te adopteren. Deze manier van leren is gericht op het
verwerven van een nieuwe handelingswijze. Double- loop learning: het leren om
onze leidende principes te veranderen. Deze manier van leren vindt plaats als
er sprake is van een wijziging in de bestaande mentale kaart door hierop te
reflecteren. Double-loop leren is dus het leren over single-loop leren. <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">(Ruijters & Simon, 2012)</span><b>. </b>Binnen het model van Illeris kan men dit koppelen aan het
cognitie aspect. <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Illeris
(2007)</span> beschrijft drie dimensies, “cognition”, “emotion” en “society”, waartussen het leren plaatsvindt
in een individu. De theorie van double-loop learning kan men plaatsen binnen
het cognition aspect, welke betrekking heeft op kennis, begrip en vaardigheden.
Vooral de link met de metacognitie, een element binnen de cognitie, is één die
makkelijk gelegd kan worden. Het reflecteren op de mentale kaart kan gezien
worden als een vorm van metacognitieve kennis, welke verwijst naar kennis die
een persoon heeft over zijn eigen leerprocessen <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">(Flavell, 1979, geciteerd in Veenman et al., 2006).</span><b> </b>Er zijn verschillende aspecten
die een rol spelen in het double-loop leerproces dat hierboven beschreven is.
Een belangrijk aspect is feedback, één van de belangrijkste hulpmiddelen in het
ontwikkelen van leren bij docenten. Volgens <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Van der Valk</span> is feedback “cruciaal voor leren in een organisatie: het
helpt de lerende professional om kennis, vaardigheden en gedrag te ontwikkelen.
Het helpt hem ook om inzicht te krijgen in zijn huidige vaardigheden en welke
acties hij daarop kan ondernemen om zijn prestaties te verbeteren” (<span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Van der Valk, zoals geciteerd in
Ruijters & Simon, 2012, p. 237</span>). Als antwoord op de vraag wat
effectieve feedback nu inhoudt, biedt het model van Hattie en Timperley inzicht.
De auteurs bespreken hier op welke vragen goede feedback antwoord zou moeten
geven. De drie kernvragen in dit geval zijn: “Waar ga ik heen?”, “Hoe doe ik
het tot nu toe?” en “Wat zijn de vervolgstappen?” <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">(Hattie & Timperley, 2007, p. 86).</span> Volgens <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Bergen (2005)</span> in zijn
onderzoek over het leren van leraren is reflectie een van de middelen om de
eigen professionele ontwikkeling te bevorderen. “Eenduidig komt naar voren dat
de kwaliteit van coaching, mentoring en reflectie cruciaal zijn voor het leren
van leraren in de context van onderwijsvernieuwingen” <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">(Bergen, 2005, p. 10).</span> Reflecteren betekent
hier dat er kritisch teruggekeken wordt de werkwijze en de competenties die
gebruikt worden tijdens het doceren. Een
docent leert en ontwikkelt zichzelf, wanneer hij zijn kennis, vaardigheden en
gedragsrepertoire uitbreidt, aanpast of verandert. Ontwikkeling van eigen
kennis, vaardigheden, houding en gedrag ontstaat door reflectie op de
functionaliteit van nieuw toegepaste kennis en gedrag <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">(Korthagen, zoals geciteerd in De Leeuw, 2009).</span>
Het reflecteren en het ontvangen van feedback zijn twee aspecten met het
uiteindelijke doel om gedragsveranderingen te induceren.</span><span style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><i><span style="line-height: 115%;"><br clear="all" style="mso-special-character: line-break; page-break-before: always;" />
</span></i>
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: inherit; line-height: 115%;">A3. Communities
of Practice (CoP’s) <o:p></o:p></span></i></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><i><span style="line-height: 115%;"> </span></i><span style="background-color: yellow; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">Ethienne
Wenger</span><span style="line-height: 115%;"> wordt door velen
gezien als de grondlegger van het concept ‘Communities of Practice’ (CoP’s).
CoP’s worden gezien als groepen mensen die hun zorg of passie met betrekking
tot een bepaald thema of vakgebied delen en met elkaar leren om beter met
problemen en uitdagingen in de praktijk om te gaan’ (<span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Wenger, 1998 in Coenders, 2012 p. 131</span>). Men
probeert meer grip op de complexiteit van de praktijk te krijgen door het
handelen en het effect van het handelen met elkaar te bespreken. Dit kan
vervolgens tot een gemeenschappelijke ‘nieuwe’ praktijk leiden. </span><span style="line-height: 115%;">Hoewel Wenger als grondlegger wordt gezien
heeft het Institute for Research on Learning (IRL) de basis gelegd voor de CoP
als theoretisch concept. Zij kwamen tot een nieuwe sociale theorie over leren,
nadat zij ontdekt hadden dat leerlingen vooral bleken te leren als ze het
geleerde in de praktijk konden brengen en lid werden van een gemeenschap van
leerlingen en leraren. (<span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Bood
en Coenders, 2004</span>). Teams
kunnen, afhankelijk van de doelen en context, verschillende vormen aannemen.
CoP’s bestaan inmiddels </span><span style="line-height: 115%;">in allerlei
vormen, van traditioneel bij elkaar komen, tot virtuele netwerken (<span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Clutterbuck, <st1:metricconverter productid="1996 in" w:st="on">1996 in</st1:metricconverter> Homan, 2007</span>) en alles wat
daar tussen in zit. De kern vormt de sociale structuur waar binnen geleerd
wordt (<span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">De Laat, 2012</span>). Het organisatie overstijgende
lidmaatschap lijkt vanuit dit perspectief
één van de eigenschappen. Een CoP
levert in dit geval een eigen bijdrage aan organisatie ontwikkeling, ze heeft
directe invloed op de teamleden en indirecte invloed op de teams waar iedere
deelnemer weer deel van uitmaakt. Een CoP kan op deze manier </span><span style="line-height: 115%;">ingezet
worden als ontwerp om leren te
bevorderen (<span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Veltman- van
Vugt, 2013</span>) en kan</span><span style="line-height: 115%;"> van individuele leerprocessen ook een collectief
leerproces maken (<span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Diepeveen, <st1:metricconverter productid="2005 in" w:st="on">2005 in</st1:metricconverter> Lips, Janssen en
Van Biene, 2010</span>). </span><span style="line-height: 115%;">Het
legitimeren of toestaan van mensen om deel te nemen en CoP's te vormen, raakt
eveneens een kern van het concept. Dit wordt gevangen in het begrip 'Legitimate
Peripheral Participation' (LPP). LPP heeft betrekking op de horizontale,
peer-to-peernetwerkvorming en beïnvloeding. <b> </b></span><span style="background-color: yellow; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">Etienne Wenger</span><span style="line-height: 115%;"> spreekt ook over de vier componenten die
een CoP karakteriseren: Zingeving; Praktijk; Gemeenschap en Identiteit. Het
tweede punt “Praktijk” met name het <i>Leren
als doen</i>, is hier vorm gegeven. Wat zijn nu de opbrengsten van deze
samenwerkingsvorm? CoP’s verbinden leren met werken en organiseren het in
sociale gemeenschappen. Ze kunnen in organisaties uitgroeien tot krachtige
leeromgevingen waarbinnen mensen elkaar inspireren, stimuleren, ondersteunen en
bovendien urgente vraagstukken collectief oppakken. Het leren in een CoP speelt
zich rond de eerdergenoemde vier componenten op meerdere niveaus af: individu,
gemeenschap en organisatie.<i> </i></span><span style="background-color: yellow; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">McDermott
(2000)</span><span style="line-height: 115%;"> spreekt in dit kader over vier
belangrijke uitdagingen. De <i>management
uitdaging</i> is het communiceren dat de organisatie het waardevol vindt om
kennis te delen. De <i>community uitdaging</i> is om in dialoog samen echte
waarde te creëren voor de leden van de community en te verzekeren dat ze samen
tot nieuw denken komen, in plaats van het kopiëren van eerder denken. </span><span style="line-height: 115%;">Er moet sprake zijn van een combinatie van wetenschap en praktijk,
diversiteit en inhoudelijke kennis moet aanwezig zijn (<span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Teeffelen, 2010</span>).</span><span style="line-height: 115%;"> Het moet om
onderwerpen gaan die er toe doen, een gezamenlijk belang moet gedeeld worden.
De <i>technische uitdaging</i> is het ontwerpen van menselijke- en
informatiesystemen die naast het beschikbaar stellen van informatie ook de
leden helpen om te komen tot samen denken. En de <i>persoonlijke uitdaging</i>
is om open te staan voor ideeën van anderen en ‘hongerig’ te blijven bij het
ontwikkelen van de CoP. In dit geval is
er zowel sprake van e</span><span style="line-height: 115%;">igenaarschap
van het leerproces als wederzijdse afhankelijkheid. </span><span style="line-height: 115%;">De management
uitdaging ligt vooral in de erkenning en promotie van de waarde creatie als
vorm van professionaliseren <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">(Meijs,
Wassink en De Laat, 2012)</span>. De Laat (2012) schrijft in dit verband over
informeel-formeel leren, waarbij de uitdaging vooral gezien wordt als het
zichtbaar verbinden van professionals in de sociale ruimte in het formele
professionaliseringsbeleid. </span><span style="line-height: 115%;">Uitgaande
van de definitie van <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Edmondson
(1999)</span> kunnen we stellen dat het teamleren een proces is waarbij de
begrippen proces, reflecteren en delen centraal staan. <i>Het proces</i> is gericht op interactie tussen teamleden, het is een
sociaal proces waarin mensen al doende en in interactie met elkaar betekenis,
bekwaamheid en identiteit ontwikkelen. Tijdens <i>reflecteren</i> wordt geleerd het probleem op te lossen, worden
analyses gemaakt en wordt op basis daarvan actie ondernomen. Bij het <i>delen</i> gaat het over leren van (relaties)
en met elkaar en over kennisdeling. Dit proces is vergelijkbaar met succesvolle
CoP’s. Om te kunnen functioneren in een leernetwerk of CoP is het
vanzelfsprekend dat men beschikt over een flinke dosis zelfsturing en
zelfregulatie <span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">(Sloep, Van
de Klink, Bronus, Van Bruggen & Didderen, 2011)</span>. Een kritische
houding en technologische vaardigheden bevorderen het proces van teamleren. Bij
teamleren neemt het team </span><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: small;">actie, verkrijgt de
feedback, handelt hierop en verandert zo nodig </span><span style="background-color: yellow;">(Edmondson, in Vroemen, Wagenaar & Dresen 2011)</span><span style="font-size: small;">.
Bij een team is het leerproces breder en veel rijker dan een individueel
leerproces. De meerwaarde en de kracht zit hem in sociaal kapitaal en
gemeenschappelijk referentiekader, door te denken aan gedeelde passie –
teamleren is meer dan de optelsom van individuele leeropbrengsten (‘double loop
learning’) aldus Edmondson </span><span style="background-color: yellow;">(in
Vroemen, Wagenaar & Dresen, 2011)</span>. CoP’s in Ethiopië, waar Noord en
Zuid in bijeenkomsten samenwerken, is hier een voorbeeld van</span></span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: NL;">.</span><i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></i></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03934366254128217796noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-60204197801471371962013-12-19T06:32:00.000-08:002014-01-11T01:07:13.844-08:00Inleiding (Leerpsychologie - From theoretical knowledge to practical teaching in Ethiopia).<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="font-family: inherit; line-height: 115%;">Inleiding<o:p></o:p></span></u></b></div>
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<div class="Default" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: inherit;">De
Aeres Groep is al jaren betrokken bij internationalisering, met name het les
geven in Ethiopië aan docenten. Niet alle docenten zijn even bekwaam en ervaren
met interculturele competenties, hierbij bedoel ik het vermogen om effectief en
adequaat te communiceren in interculturele situaties. Onze docenten gaan naar
Ethiopië, zij doceren in een nieuwe context. Ook de Ethiopische docenten worden
vanuit hun College verplaatst in een nieuwe context geplaatst (Debre Zeit). Beiden
ervaren een nieuwe context. <span style="background: yellow; color: windowtext; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-highlight: yellow;">Deardorff (2006)</span><span style="color: windowtext; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"> interpreteert het als volgt: interculturele competentie is
het vermogen om effectief en adequaat te communiceren in interculturele
situaties, maar wordt ondersteund door specifieke houdingen en affectieve
functies, (inter)culturele kennis, vaardigheden en reflectie. </span>Interessant voor mij is o.a. de invloed
van “context” op het leren van docenten(teams).</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;"> In 2012 en 2013 zijn we met de
Aeres Groep (Stoas Wageningen, Vilentum Hogeschool i.s.m. Groenhorst Barneveld)
gestart in Ethiopië met les geven aan het Mizan Teferi A-TVET College en het
Ardaita A-TVET College in Debre Zeit. Het doel van deze missies was om de
verandering in lesmethodiek te introduceren door middel van de introductie van
praktische leskaarten (“Teaching Cards”). De rede van deze verandering was in
opdracht van de Ethiopische overheid om meer praktijk in de theorielessen te
verwerken voor alle A-TVET Colleges. Leren is in het verleden vaak gezien als
een individueel proces. Leren doe je met elkaar. Mensen die juist samen met
anderen goed tot leren komen, hebben het sparren nodig om eigen ideeën helder
te krijgen en aan te scherpen. De veranderkunde was mijn inspiratiebron bij het
zoeken naar nieuwe taal. De Aeres Groep heeft ervoor gekozen om de praktijk
binnen de klas te halen, namelijk door de introductie van “Teaching Cards”: <a href="http://youtu.be/qHhBHVqze1Q">http://youtu.be/qHhBHVqze1Q</a>. Kennis delen en opzetten van
nieuwe lesmethoden staat centraal. Een basisaanname van <span style="background-color: yellow;">De Caluwé en Vermaak (2006)</span> in hun boek
over leren veranderen is dat een taal om over het veranderen van gedachten te
wisselen noodzakelijk is. In hun werk definiëren ze vijf verschillende kleuren.
Het kleuren denken krijgt vorm in de verschillende onderwijs lagen in Ethiopia.
Op docenten niveau is er een participatieve methode, waarbij docenten de
dialoog aangaan tussen de verschillende teams om te vergelijken welke manier
van de opzet van “Teaching Cards” het beste past binnen de afdeling.
Interculturele ontmoetingen zijn belangrijk om Noord en Zuid van elkaar te
laten leren (Communities of Practice ontmoeten elkaar). Een bepaalde
bevlogenheid helpt om partijen aan elkaar te binden en om de dialoog tussen
Noord en Zuid te stimuleren. <span style="line-height: 150%;">Voor
het thema leerpsychologie wil ik de verander strategieën onderzoeken, waarbij
leren van docenten door introductie van ‘teaching cards’ in Ethiopië wordt
bekeken. Hoe leren de Ethiopische docenten bij de introductie van het
praktijkleren. Verder verdiep ik met literatuur de grensoverschrijdende context
(Ethiopië). Ook beschrijf ik theorieën over de opzet van Communities of
Practice (CoP’s) in Ethiopia, waar docenten Noord en Zuid leren. </span><span style="line-height: 150%;"> </span><span style="line-height: 150%;">Trefwoorden:
verander strategieën, grensoverschrijdende context, Communities of Practice.</span><span style="line-height: 150%;"> </span></span><br />
<div class="Default" style="line-height: 150%;">
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03934366254128217796noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-4064582249159530562013-12-19T04:18:00.001-08:002014-03-10T14:56:49.470-07:00Waar te beginnen?<div class="separator" style="text-align: center; clear: both"><a href="http://www.alifechangingjourney.com/wp-content/uploads/2013/01/too-many-thoughts.jpg" imageanchor="1"><img style="float: none; margin-left: auto; display: block; margin-right: auto" border="0" src="http://www.alifechangingjourney.com/wp-content/uploads/2013/01/too-many-thoughts.jpg" width="500" height="344"></a></div><br> <p>In de komende weken zal ik een of meerdere leerconcepten onderzoeken en beschrijven. De leertheorie zal een ondersteuning moeten vormen bij het uitvoeren van mijn innovatie-ambitie. Waarschijnlijk zullen nieuwe vaardigheden en concepten geleerd moeten worden om de verandering te bewerkstelligen.</p> <p>Welke concepten en vaardigheden dat zijn hangt voor een groot deel af van wat men al kan/weet en welke verandering de innovatie beoogt. Voor een ander deel zal het te maken hebben met de opvattingen die men heeft over het leren. Om het denken voor mezelf op gang te brengen en mijn leer-groepje te informeren zal ik eerst ingaan op de context van mijn innovatie-ambitie.</p> <h1>Vaktherapie</h1> <p>CTO (Creatieve Therapie Opleiding) is een HBO opleiding binnen de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Per jaar studeren ruim honderd studenten af en krijgen een diploma als vaktherapeut, met als differentiatie Creatieve Therapie (beeldend, drama of muziek) of Psychomotorische Therapie (PMT). We noemen deze differentiaties zelf vaak het 'medium'. Het medium wordt omschreven als het werkzame deel en daarmee is vaktherapie een zgn. non-verbale therapie. De meeste docenten zijn tevens vaktherapeut. Mediumontwikkeling en de ontwikkeling van therapeutische vaardigheden gaan hand in hand.</p> <p><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; -webkit-text-size-adjust: auto" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj78liMd-8wlo-adgts7EVTuws0IgvLu8QRyzMuCecfQEeaNRAbwrzT-SztKpj2H6X9ecW2ei4ErCfDBKZ3IqvsdzIEw2q9RH8l1iE1k6tHuO-ue7Yv4H6qE6vhKVSDgEYLi7FDM881W4/s640/blogger-image-182690433.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj78liMd-8wlo-adgts7EVTuws0IgvLu8QRyzMuCecfQEeaNRAbwrzT-SztKpj2H6X9ecW2ei4ErCfDBKZ3IqvsdzIEw2q9RH8l1iE1k6tHuO-ue7Yv4H6qE6vhKVSDgEYLi7FDM881W4/s400/blogger-image-182690433.jpg" width="500" height="266"></a></p> <h1>Een werkgebied in crisis</h1> <p>De maatschappelijke veranderingen hebben een enorme impact op het werkveld. Al jarenlang speelt de eis om Evidenced Based Practice een belangrijke rol. Therapie moet geprotocolleerd en aantoonbaar werkzaam zijn. De kosten van de gezondheidszorg en de economische crisis hebben grote effecten op het werkgebied van de vaktherapeut. Ontwikkelingen als de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) en de transitie van de Jeugdzorg vragen van de vaktherapeut steeds meer creatief ondernemerschap. Steeds vaker zullen vaktherapeuten als zelfstandig professional aan de slag gaan, of ze proberen in een ander vakgebied aan de slag te gaan.<span style="color: black"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto"><br></span></span> <div><span style="color: black"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto"></span></span><br> <div class="separator" style="clear: both"><span style="color: black"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZKIzhCbFUHi-q2V9TU84g-yWXmCRlrtbNrZLKef-sIASGhvEAvD8rNr_KGlOjPbDIp7KzBj6x7lvhzqc-Fjh-kYGlgbjkntJkakjOW1bq8GBA9Rvk-e5IqRBuwYt44UZjDYkT0w5nPeQ/s640/blogger-image-2085903656.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZKIzhCbFUHi-q2V9TU84g-yWXmCRlrtbNrZLKef-sIASGhvEAvD8rNr_KGlOjPbDIp7KzBj6x7lvhzqc-Fjh-kYGlgbjkntJkakjOW1bq8GBA9Rvk-e5IqRBuwYt44UZjDYkT0w5nPeQ/s400/blogger-image-2085903656.jpg" width="500" height="504"></a></span></span><span style="color: black"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto"><b><br></b></span></span></div></div> <h1>Een beleidsrichting</h1> <p>In het strategisch beleidsplan van het instituut, waartoe CTO behoort, wordt een richting aangeduid. In het plan wordt de de Social Professional 3.0 beschreven. Een van de ontwikkelingen is die van het vanzelfsprekend gebruik van (sociale) technologie. Het betreft slechts een globale omschrijving en verdere invulling wordt o.a. verwacht van het lectoraat HAN-Sociaal. Het lectoraat start in januari 2014 met een project genaamd "Sociale Technologie". Hierin staat met name de ontwikkeling van E-health centraal. <h1>Vooronderstellingen</h1> <p>Om het plaatje van de context nog verder in te kleuren geef ik een aantal persoonlijke veronderstellingen. Mogelijk zijn het vragen die ik moet gaan onderzoeken? <ol> <li>Vaktherapeuten geïnteresseerd in de ambachtelijke mediumvaardigheden, veel minder in ICT. <li>Sociale media zijn gevaarlijk voor de privacy en behoren dus geen deel uit te maken van Therapie of Onderwijs. <li>E-health is niet interessant voor vaktherapie ('je krijgt er geen verf van aan je handen').</li></ol> <div> <div class="separator" style="clear: both"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5P96l8OV34dxzdc-TqWrjC1ORhozWzH1DtXctYi7y0MZNN8NZpbtC7qbzdOYXkwcVKfbeCOqxYjQWeuMTKdH9HTudAhQE6i8lROYWI0dWDcjvuhHJtQZyc7kMgMtW-Z5kHQQUDu7p8PY/s640/blogger-image--1178089995.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5P96l8OV34dxzdc-TqWrjC1ORhozWzH1DtXctYi7y0MZNN8NZpbtC7qbzdOYXkwcVKfbeCOqxYjQWeuMTKdH9HTudAhQE6i8lROYWI0dWDcjvuhHJtQZyc7kMgMtW-Z5kHQQUDu7p8PY/s400/blogger-image--1178089995.jpg" width="500" height="288"></a></div></div> <div><br></div> <h1>Innovatie-ambitie</h1> <p>Vanaf januari ga ik participeren in het project Sociale Technologie. Het project richt zich vooral op E-health. Ik wil me daarnaast vooral richten op de noodzakelijke verandering in het onderwijs. Het is de docent die de verandering teweeg moet brengen. Als er door studenten nagedacht moet gaan worden over de inzet van E-health dan is het de docent die dit proces stimuleert en begeleidt. Mijn insteek is dan ook om te onderzoeken hoe docenten binnen de opleiding kunnen groeien naar een situatie waarin ICT-ondersteuning als vanzelfsprekend wordt toegepast en de afstand tot sociale media en E-health wordt overbrugd. <p>Concreet: <p>Ik wil graag met een groep docenten onderzoeken hoe het gebruik van ICT een bijdrage kan leveren aan betere lessen. <br>Ik hoop enkele aansprekende voorbeelden te realiseren en het effect daarvan te kunnen meten inzichtelijk te maken voor de rest van het team. <h1>Eerste gedachten over een leertheorie?</h1> <p>Hoe zou een link gelegd kunnen worden tussen bijvoorbeeld social media en bestaande leeropvattingen? In mijn eerste verkennende zoektocht heb ik een aantal proefschriften en artikelen onderschept die mijn interesse hebben gewekt. Zo schrijft F. Jacobs (2013) in zijn proefschrift over digitale competentie van HBO studenten. In de whitepaper Gamification en gemotiveerd werken (IT Workz, 2013) wordt gaming gekoppeld aan de opvattingen van o.a. Deci en Ryan. Hmmm, zou iemand gaming en vaktherapie als eens in een zin genoemd hebben? R. Simons schrijft over digitale didactiek (2002). <h1>Nog een paar aanknopingspunten...? </h1> <ol> <li>Illeris (overzicht van diverse andere theorien) <li>Siemens (Connectivisme) <li>Gee (Gaming/leer principes) </li></ol> <p>Vooralsnog is de berg met vragen niet kleiner geworden, maar het heeft me al wel nieuwe richtingen opgeleverd. Ik ga straks de hond uitlaten en dan laat ik mijn iPhone een van de proefschriften voorlezen. Ik hoop ook dat ik met deze start mijn leergroepje in staat stel met me mee te denken. Ik zie jullie reacties graag tegemoet! <div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto"></span><br> <div class="separator" style="clear: both"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto"><a style="margin-left: 1em; margin-right: 1em" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyxknw_ZjkbFTrjJAMq34qLyg2yAYuolQFvg0EnDIzGH54vlrShLcaXpRvXDsRYCsLKxoOOX7o9BV-Mty0UupbIvZYKge-VvRMR20qLEv7i3kkkUf_7IXu_B_5LqJqdgozkXd2-6H3ozI/s640/blogger-image-464203505.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyxknw_ZjkbFTrjJAMq34qLyg2yAYuolQFvg0EnDIzGH54vlrShLcaXpRvXDsRYCsLKxoOOX7o9BV-Mty0UupbIvZYKge-VvRMR20qLEv7i3kkkUf_7IXu_B_5LqJqdgozkXd2-6H3ozI/s400/blogger-image-464203505.jpg" width="500" height="338"></a></span></div></div> Martin Hordijkhttp://www.blogger.com/profile/07784505446009774407noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-893161260169560677.post-23826110899570855882013-12-15T06:11:00.002-08:002014-01-11T01:07:57.204-08:00Eerste Braindump: Zelfgestuurd leren in een digitale omgeving<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdlYvqy354ynNPYvibzzaEqctqcX6AZ3YTKYMB2e8yXEfAcIS9X_JuBZeIsdRVo9Ql_dY43I5yjySUGadXUd3O51MTtPd_cWEDUu4rfyquWn8ZV1plOGyjJymG2AqGoSPACijrOb2s3uE/s1600/leepsychologie.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdlYvqy354ynNPYvibzzaEqctqcX6AZ3YTKYMB2e8yXEfAcIS9X_JuBZeIsdRVo9Ql_dY43I5yjySUGadXUd3O51MTtPd_cWEDUu4rfyquWn8ZV1plOGyjJymG2AqGoSPACijrOb2s3uE/s320/leepsychologie.png" height="202" width="320" /></span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="font-family: Verdana, sans-serif;">In een Wordle heb ik net zomaar wat kreten
getikt als eerste oriëntatie op het thema Leerpsychologie.<br />
De doelgroep in mijn innovatie opdracht en later in mijn onderzoek is de Docent
ofwel “de lerende professional”<br />
Doordat ik me bezighoud met het vergroten van ICT bekwaamheid van docenten na
een 0-meting (om ergens naar toe te gaan moet je wel weten waar je staat), is
dus de extra in dit de Digitale Component. (online leren)</span><br />
<a name='more'></a><span lang="NL" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
Ooit ben ik zelf student geweest bij de Open Universiteit en merkte dat ik
alleen aan de slag ga als de intrinsieke motivatie om te leren er is. Leren om direct te kunnen toepassen.<br />
Zijn er goede voorbeelden? Is er onderzoek gedaan naar de successen van
bijvoorbeeld studies bij Open Universiteit/LOI/NCOI.<br />
Wat is er nodig om zelfgestuurd leren te faciliteren? <br />
Wat is er nog meer belangrijk als het leren online in een digitale leeromgeving
zonder werkelijk face to face contact plaatsvindt?<b><br />
</b>Dit tweede is natuurlijk gelijk een voortraject voor het thema Didactiek,
waarin we aan de slag gaan met een leerarrangement.<br />
Als ik nu weet wat professionals motiveert tot zelfgestuurd leren, kan ik er
bij de ontwikkeling van een leerarrangement (dat vanzelfsprekend ook een
digitaal arrangement is) rekening mee houden.<br />
<br />
Ik ga eens meer lezen van John H. Flavell, waar Frank de Jong een mooie aanzet
voor gegeven heeft in de Canon van het Leren. Niet te veel, want het gaat mij niet zozeer om metacognitie maar om (intrinsieke) motivatie en het nemen van de eigen professionele ruimte<br />
Natuurlijk ga ik Frank de Jong zijn proefschrift Zelfstandig leren, Regulatie
van het leerproces en leren reguleren bekijken<br />
Ook zullen er getalstudies zijn over instroom/uitval en waarom uitval bij
opleidingen die vooral uit zelfstudie bestaan.<br />
Robert Jan Simons heeft er veel over geschreven, hem ga ik ook nog even de
vraag stellen of er ooit onderzoek gedaan is naar leervoorkeuren in een digitale leeromgeving. <br />Malcolm Knowles is ook de moeite waard.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Mijn Kerstvakantie is gevuld!</span>
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
Karin Wintershttp://www.blogger.com/profile/03516967649689381017noreply@blogger.com2