Een vingeroefening in conceptualiseren

Ik heb geprobeerd wat te mindmappen. Een vingeroefening om zo wat concepten die komen kijken bij het 'afstandsleren' een plaats te geven. En ergens gaat het dan fout. Het proces levert van alles op, zonder dat dat ook de bedoeling was.

Bijeffecten

Tijdens een 'Hangout' met Karin, maar ook tijdens het rennen met Lisa kwamen er wel wat concepten op, maar ze verdwijnen ook weer. In mijn zoektocht kom ik op de blogpost van Karin en ga geïnspireerd verder. Ik kom nog even langs de blogpost van Suzan en wordt op een idee gebracht, een concept diende zich aan. Wat het was weet ik niet meer. Vervolgens zit ik een paar uur lang in Valcke en schrijf ik een blogpost over een didactisch model. Of is het een leerconcept? En wat is dan het verschil met een leerpsychologie?

De mindmap

Hieronder staat hij dan. Omdat ik Karin heb beloofd niet te lang in mijn eigen hoofd te blijven zitten...

Waar blijft de meester als de gezel naar het buitenland gaat?

 

Waar blijft de meester als de gezel naar het buitenland gaat? Deze en andere vragen spelen in mijn hoofd als ik nadenk over het leren van de 'buitenlandstudenten' in onze opleiding. Maar wat helpt het beantwoorden van een vraag als deze me bij het maken van een paper voor het vak Leerpsychologie?

Cognitive apprenticeship

Waar komt het model van leerling-gezel-meester vandaan? En welke elementen in dit model zijn van toepassing op de stages in het buitenland?

Brown en Newman (1989) zijn de grondleggers van het model Cognitive apprenticeship. Centraal in deze opvatting staat het modelleren en expliciet maken van kennis en vaardigheden in complexe situaties. De gezel start met eenvoudige taken en leert door de samenwerking met de meester gaandeweg steeds beter het juiste gedrag en de onderliggende cognitieve processen en assumpties aan te wenden. Volgens Snowman en Biehler (2003) construeren de meester en de leerling samen de benodigde kennis. De rol van de meester (mentor) is die van stellingen-bouwer (uit het constructivisme: scaffolding). Tijdens de taakuitvoering geeft hij telkens hints en stelt vragen en bouwt zo een stelling rondom de kennis die de leerling zelf opbouwt.

Stage creatieve therapie

Het meester-gezelleren lijkt me erg toepasselijk als methode bij de opleiding creatieve therapie. De problematiek waar cliënten mee worstelen is vaak meervoudig en maakt het geven van creatieve therapie aan cliënten complex. Een andere cultuur en taal kunnen een stage in het buitenland nog veel moeilijker maken.

De vraag en het antwoord

Zouden docenten niet veel meer 'meester' moeten zijn en studenten 'gezel'. Ja, vast! Mijn intuïtie zegt me dat je daar niet voor gestudeerd hoeft te hebben.

Wat moet ik dan lezen/leren/doen om mijn paper dichterbij te krijgen? Is het model van Cognitive apprenticeship nu een methode of een leerpsychologie? Hmmm, het woord zegt het eigenlijk al. Maar wat is een leerpsychologie dan eigenlijk?

Drive, rij jij of rij ik?

Braindump

Mijn twee zoons zijn beiden “dropouts” op de reguliere middelbare school.
Beiden zijn bereslim, maar door hebben spijbelen en daardoor slechte resultaten (of andersom)  niet via de normale weg hun schoolloopbaan vorm gegeven.
Straffen en belonen was aan hen niet besteed.
Inmiddels zijn ze beiden na wat omwegen aan het studeren en doen dat nog steeds met “frisse” tegenzin.
Het schoolse systeem van uurtje dit en uurtje dat past niet bij hen. Het keurslijf van het schoolse leren, de theorie doorworstelen en niet toepassen is daar mede een oorzaak van. Maar ergens moet er iets van het ontbreken van motivatie inzitten of (wijzend naar de school) hoe kan het dat de leraren hen niet hebben kunnen motiveren tot leren?

Nauurlijk speelt het “puberbrein” daar ook een rol in, het moeten maken van keuzes voor je toekomst terwijl de hormonen door je lijf gieren.

Wat ging er niet goed en wat had er anders gekund? 

Mijn man is in de laatste fase van zijn Bachelor Culturele Wetenschappen, die hij volledig via de Open Universiteit volgt. Zelfstudie en kluizenaarschap, met daarbij steeds mijn bewondering maar ook kritische vragen….pas je ook toe wat je leert? Zijn motivatie (intrinsiek) is bewonderenswaardig, wat drijft hem?
Wat maakt dat hij die motivatie tot eenzaam en zelfstandig studeren kan opbrengen?

Zelf ben ik een aantal keren begonnen met thuisstudies, ik heb wel wat modules gehaald, maar mijn leervoorkeur is gewoon anders. Daarnaast aard ik goed in sociale omgevingen, delen vragen en uitdagen. Wat is mijn motivatie?

En daar zit ik nu…op mijn studieplek….mezelf te motiveren om de verbinding tussen mijn opdracht en de theorie te pakken te krijgen.
De vorige blogpost staat nog als een huis, maar de stapel boeken en berg papers groeit.
Welke strategie ga ik nu hanteren om vandaag mijn inleiding en de eerste “outlines” voor mijn themapaper in de steigers te zetten.

Een van mijn lijfspreuken is: practice what you preach …..zou je dat dan ook niet moeten toepassen als het gaat om motivatie? Wat je van je leerlingen verwacht moet je op z’n minst van jezelf verwachten.

Dan is schrijven over een leertheorie/leerpsychologie volgens mij iets waar ik zelf “warm voor loop”
Gooi dus Illeris in een hoek, want kan daar helemaal niets mee….

Als Blogger zet ik meestal al woordenbreiend een basis verhaal  met daarboven een titel neer.
Ik denk dat die die methode maar ga hanteren voor de paper. Doen waar je goed in bent, wat je motiveert en daardoor de “drive” hebben om het stuur in handen te houden.
Wordt vervolgd…….

Bevlogenheid in werk en leren

In de verkenning van concepten blijf ik cirkelen rond wat zijn drijfveren voor mensen om te leren. Motivatie is dan een kernconcept, maar het is ook heel erg breed. In mijn verdere onderzoek op dit concept ben ik gestuit op "bevlogenheid". In de Canon is hierover ook een hoofdstuk opgenomen. Arnold Bakker (hoogleraar Arbeids- en organisatiepsychologie) heeft het concept bevlogenheid uitgewerkt. Ideeën uit de positieve psychologie (Seligman; Csikszentmihalyi) vormen de basis waarop hij voortborduurt. Het concept wordt uitgewerkt in de context van leren in het werk. Bevlogenheid als tegenpool van burn-out. Bakker geeft aan dat er een positieve relatie bestaat tussen bevlogenheid en prestaties en dat het een stimulerende invloed heeft op leren. Het lijkt me zeer de moeite waard dit concept verder te onderzoeken in relatie tot mijn eigen context / vraagstuk. Bakker geeft overigens aan dat vooral leidinggevenden een rol kunnen hebben in het stimuleren van de condities zoals goede werksfeer, positief leerklimaat.