woensdag 19 februari 2014

Verbinding als verbindend woord

Zomaar even de blog gebruiken om wat gedachtes van vandaag te onthouden...

Welke sociale omgeving speelt hier?

Als studenten gaan stage lopen wordt dan de lijn met thuis (de vertrouwde omgeving, waartoe school, studenten en docenten behoren) dunner? Anders gezegd: wordt de link met daar (de stageplek) groter? Het is volstrekt aannemelijk dat hele andere dingen belangrijk worden.

Welke vorm van leren verwachten we?

De nieuwe cultuur en context kosten veel energie. Bij stagelopen in het buitenland is de overgang misschien wel te groot. Is er sprake van een stapsgewijze opbouw? Wordt van studenten niet een transformatief leren verwacht, terwijl studenten daar nog niet aan toe zijn? En wat is er eigenlijk nodig om te kunnen transformeren?

Wie doen het wel goed?

Bij leren op afstand valt de verbinding met de bestaande omgeving weg. Geen medestudenten meer, geen docentondersteuning. Hoe zit het met studenten die wél ondersteuning ervaren?

De meester en zijn verantwoordelijkheid?

Bij stage lopen gaan studenten meer verantwoording dragen. Tegelijkertijd speelt de adolescentie (comming of age) een rol. De veranderde positie (leerling wordt meester) heeft een invloed op de identiteit.

Verbinding? Welke verbinding?

Kijkend naar het model van Illeris heeft de verandering van context invloed op de participatielijn. Dit zegt iets over de verbinding.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten