zondag 23 februari 2014

In de MotivatieFlow

Dankzij het Skype gesprek met Martin Falcke, die mij op het spoor zette van Maarten Vansteenkiste ben ik lekker aan de slag, denk ik :-) De ZelfDeterminatie Theorie blijft me triggeren. Vooral omdat het een positieve theorie is en deze toepasbaar is op zowel lerenden als werknemers. In mijn geval zijn leerkrachten dat namelijk.De extrinsieke motivatie is werknemersgericht en de intrinsieke motivatie zou als lerende moeten ontstaan. De hoofdvraag die ik me gesteld heb is: Welke opgedane kennis rond de Zelf Determinatie Theorie kan ik gebruiken om de extrinsieke motivatie, van de leerkrachten bij de opdrachtgever, te laten evolueren in intrinsieke motivatie. Daarbij in mijn achterhoofd houdend acht dat het gaat om zelf gestuurd aan de slag te gaan met ICT bekwaamheid. Zelfsturing en zelfregulering laat ik even voor wat het is, ook informeel leren en Planned Behaviour moeten even wachten, die staan geparkeerd. Met name Planned Behaviour (Ajzen) vind ik trouwens nog steeds prima passen bij motivatie en ga daar zeker nog op terugkomen. In de reflectie kijk ik ook terug op de reeds door mij gemaakte fouten, voortschrijdend inzicht door zojuist opgedane kennis dus. Het sluitstuk moet wat mij betreft komen uit het boek Vitamines van Groei van Maarten Vansteenkiste dat deze week in mijn brievenbus gaat vallen. Een hele massa publicaties heb ik inmiddels van hem doorgelezen, het schrappen en weggooien van papers en bronnen blijft doorgaan gedurende het schrijven. Lekker is wel dat de eis 3 internationale bronnen voor mij in elk geval een aantal Belgische bronnen opleveren en dat is ook internationaal.
Vanmorgen kwam ik onderstaand model tegen, waarin zowel Planned Behaviour als de ZelfDeterminatie Theorie weer gecombineerd is. Misschien ga ik ook wel proberen (dat mag blijkbaar in dit thema) een model te bedenken.[bron]

Ik heb mezelf de opdracht gegeven in de weekenden 500 woorden per dag te schrijven en vanaf volgende week (3 maart) elke avond aan de slag te gaan. Streven is om 7 maart de eerste definitieve versie klaar te hebben en te versturen naar een aantal tegenlezers. De eerste leesbare inleiding (500 woorden) heb ik inmiddels in onze COP parkeerplaats gezet, wie weet krijg ik nog kritische vragen. Ik ga dus lekker, heel benieuwd naar de ontwikkelingen van mijn COP-genoten.

3 opmerkingen:

  1. Hoi Karen, ik word altijd zo jaloers van anderen die "lekker" gaan, maar ik vind het super om te horen dat je een lijn hebt gevonden. Ik ben benieuwd hoe het zit met de ontdekkingen die je doet tav je eigen motivatie? Je hebt nu vanuit verschillende theorieën gelezen over motivatie. Jij bent net als je doelgroep geconfronteerd geraakt met je eigen 0-meting (in München wist je nog "niets"). Inmiddels zijn er verwachtingen tav je prestaties (binnenkort weer een paper). Wat gebeurt er met jouw motivatie? En welke rol speelt het laten evolueren van extrinsieke motivatie in jouw eigen situatie? En wat is de rol hiervan voor je 'onderzoek'? Wat heb je nu gevonden dat voor jou meer diepte geeft aan je onderzoek en wat maakt dat dat je een verdieping heeft opgeleverd?

    PS. Dank je wel voor je artikel! Het ging over internationale studenten in nederland. Wat ik er uit meeneem is de rol van de cultuurverschillen (zowel docenten als studenten).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Martin, Mijn eigen (intrinsieke) motivatie groeit nog steeds. Of zou het toch nieuwsgierigheid zijn? Ik merk dat ik doordat ik steeds meer lees en leer en soms zelfs ook meer ga weten, nog meer wil leren en weten. Telkens stel ik mezelf vragen...als dit zo is...is dat dan zo en waarom? Durf ik al zelf uitspraken te doen tav de doelgroep werknemer/lerende?
    In mijn geval is de extrinsieke motivatie veel kleiner omdat deze alleen in de eisen (papers) van de opleiding ligt en voor een ander deel in de innovatieopdracht, maar niet via mijn werkgever.
    Dat zou een voordeel kunnen zijn natuurlijk want intrinsieke motivatie is krachtiger. Maar waar je als "mens" altijd naar op zoek bent is "erbij horen" (Verbondenheid of Belonging)
    Als ik nu naar de ABC van VanSteenkiste kijk vraag ik me wel af waar ik die verbondenheid vandaan ga halen. Want alles wat je aandacht geeft groeit en dat mis ik eigenlijk, mijn collega's die vragen wat ik doe en leer en hoe ik dat nog meer kan gebruiken om beter te worden in wat ik doe.
    Leuke vragen trouwens, nu zit ik om 8.27 uur bij een externe opdrachtgever weer te leren. Yep....en dan ben ik weer waar ik eigenlijk het meest nieuwsgierig naar ben...het waarderen van informeel leren.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik denk dat je gelijk hebt... de Belonging moet er zijn. Maar zou je dat ook kunnen interpreteren als zien dat je er toe doet, dat je verschil maakt. Door jouw interventie (de 0-meting) is er een proces gestart waarbij docenten zich aangespoord zien om hun competenties te ontwikkelen. Dat is jouw bijdrage geweest!

    Misschien past dat niet letterlijk onder de B van VanSteenkiste, maar motiverend lijkt het me wel :)

    BeantwoordenVerwijderen